Een beetje voor een ander, een beetje voor mezelf.

Met Kerstmis kregen mijn 2 oudste meisjes, van mijn schoonzus, ieder een mooi tasje waar een centje instak. Ik zocht al een tijdje naar een reden om ze ook eens te maken en vond ze in 2 vriendinnetjes die gezamenlijk een feestje gaven. Normaal geef ik liever cadeautjes, maar ik heb gemerkt dat ik het moeilijker vind naarmate ze ouder worden. Deze 2 feestvarkentjes zitten nog een paar weken in het 3e leerjaar en zeiden allebei dat ze blij waren met een centje. Reden genoeg dus om deze tutorial eens uit te proberen!

Uiteraard kwam er wat gesukkel bij kijken en is het heel moeilijk om hartjes naar boven te krijgen als het bestaat uit een groot vlak dat ge moet plooien in de juiste richtingen. Maar al bij al waren ze leuk om te maken en nog redelijk snel klaar. Moest ik veel tijd en vooral veel zin hebben, ik zou er wel een voorraadje van kunnen maken, want het is wel een ideale manier om centjes te geven!

Ik maakte ook nog iets voor mezelf ( al is op de foto helemaal niet duidelijk wat dan). Het zit zo: elk jaar ergens in april begin ik met start to run. Ik geef het ook elk jaar op tegen september. Te vroeg donker en dan geen zin meer hebben om nog te vertrekken. Tot hiertoe stak ik mijn gsm, waar mijn afleveringen opstaan, gewoon in een zak van mijn looptrui. Maar ook elk jaar heb ik hierbij het probleem dat het soms gewoon te warm is om te lopen met een trui. Wachten tot ge niet dood neervalt bij het dragen van een trui is de oplossing, maar ik heb niet altijd zin om te wachten tot 22u. Dus maakte ik een band uit tricot ( denk aan die zwangerschapsbanden). Ik mat mijn heupomtrek, trok er een paar cm af ( tricot is en blijft rekbaar), knipte een band van 30cm hoogte, stikte hem aan elkaar, plooide hem dubbel, en maakte in een contrasterend stiksel ( kwestie dat ik het zakje snel terugvindt) een zakje waar mijn gsm net inpast. Ik doe hem aan onder mijn t-shirt en ben weg. Begint de stof uit te rekken of in het onwaarschijnlijke geval dat ik zoveel cm's verlies dat het nodig is, kan ik hem makkelijk versmallen. Ik heb nog getwijfeld om een band te maken voor rond mijn bovenarm, maar op deze manier kan ik nog een ding meenemen dat voor mezelf hoogstnoodzakelijk is: een zakdoek. Geef toe, het is geen zicht als ge een zakdoek in een band rond de bovenarm meedraagt.

Dit jaar heb ik er trouwens goede hoop op dat ik eens verder kom dan de eerste lessenreeks en dan de laatste les blijven lopen tot het te donker is ( wat amper voorkomt en vorig jaar gaf ik het zelfs al op toen ik in de helft was). Ik zit al aan les 24 ( van de 30) en hoop het ook vol te houden als de jongste spruit naar school is en ik overdag meer tijd heb om te lopen ipv 's avonds. Ik laat het jullie weten in november!