Jaws, the next generation

Mijn neefje heeft een spectaculaire kennis over het dierenrijk. Maar echt, spectaculair. Ik sta er elke keer van versteld. En dat neefje met een passie voor dieren wordt ondertussen al 4. Vorig jaar maakte ik voor hem een trui. Een aantal maanden geleden was ik aan het brainstormen over de carnavaloutfits voor mijn eigen kinderen, toen ik een idee kreeg dat mijn neefje op het lijf geschreven was.

Een haaienpak. Een echt haaienpak.

Al snel bleek dat het neefje er helemaal voor te vinden was. Ik kreeg prompt een bijkomende bestelling voor een dolfijnenpak. En een blauwe vinvispak. En een orkapak. Maar hield het toch maar op het haaienpak.

De basis: een broek die u hier, hier, hier en hier al zag. En ook weer de hoodie uit SVDHZ. Klassiekers, I know. Klassiekers met een eigen twist. De broek verlengde ik en verbreedde ik een beetje. Het voorpand van de trui knipte ik doormidden voor er een rits in te kunnen zetten. Tussen de delen van de kap stak ik een haaienvin. En stak er haaientanden vanvoor in.

Ik gebruikte alleen maar fleece. De broek kan gedragen worden als gewone joggingbroek. En de trui hoeft zich niet te beperken tot verkleedpartijtjes, maar kan perfect als gewone trui gedragen worden ook. Doordat de haaienvin aan de kap zit, is er geen probleem om een jas over de trui aan te doen. Ik maakte een 122/128, een maatje groter dan waar het neefje nu in zit. Hier word het gedemonstreerd door mijn 6-jarige, voor wie het nu perfect past.

Het was een succes. Januari is nog niet om en ik heb nu al de titel van 'coolste tante van het jaar'! ( Goed, ik ben ook de enigste tante, maar dat is maar een detail.)




PS: Hou jullie maar klaar, want de komende weken werk ik aan de carnavaloutfits van mijn 3 oudsten. Nog eens 3x zo'n broek en nog eens 3x de hoodie. Aangepast aan mijn fantasie natuurlijk ;-)

Nog cadeautjes

Er was nog iemand die een creatief cadeautje kreeg, dien 31e.

 Ik probeerde oorbellen te maken van fimo en kreeg daar een paar leuke resultaten mee. En stak die oorbelletjes, tesamen met een deel gekochte exemplaren, in een oorbellenboekje. Deze keer koos ik voor een kabouterstofje aan de buitenkant en rode katoen aan de binnenkant, ik voelde me sprookjesachtig ;-)

Dat oorbellenboekje, dat blijkt een groot succes te zijn. Hier thuis wordt het eerste exemplaar zo goed als dagelijks gebruikt. Zowel mijn als haar oorbellen worden erin bewaard. Het kind had direct de voordelen door van een gezamenlijke bewaarplaats en zag haar verzameling ineens uitgebreid worden.

Maar ik heb ook al de vraag gekregen van anderen om er nog te maken ( waaronder dit exemplaar). En de vraag om er een tutorial van te maken. Nu wil ik dat best wel doen, maar ik wil eigenlijk eerst zeker weten of er genoeg interesse is. Geef gerust een seintje! ( en dan ga ik ondertussen al op zoek naar effen katoen, want daar heb ik niets meer van en dat is handig voor de bladzijden van het boekje).

Want dat hadden we nog niet genoeg, tassen.

 De overgang van oud naar nieuw vieren we met vrienden. Wij, zijnde 4 volwassenen en 7 kinderen, trekken ieders een lotje. En de naam die we hebben getrokken, daar voorzien we een cadeautje voor. In theorie. In praktijk komt het erop neer dat ik 6 cadeautjes voorzie, 1 uit naam van ieder lid van ons gezin ;-).

Dit jaar kreeg ik ne moeilijke klant. Mr. Wollige Wolkjes. Aka De papa. De papa die op ALLES wat ik voorstelde, bwah zei en zijn schouders ophaalde. En niet deed aan een wensenlijstje. 2 maand dacht ik erover na, en pas op zondag 29 december kreeg ik mijn Eureka-moment.

Tassen voor mijn koffieverslaafde wederhelft. Tassen, dat hebben we eigenlijk genoeg. Als hij nu eens elke avond de tas uit zijn auto zou halen die hij 's morgens heeft meegenomen. Want koffie, dat is hier on the go. Soms staan er geen tassen meer in de keukenkast, maar wel in zijn auto. Dus om mezelf nog wat meer afwaswerk te bezorgen, besloot ik om gepimpte tassen te geven. Pinterest kon ik niet te opvallend afschuimen, wegens een supermoderne papa die er ook op zit. Allemaal uit het koppie dus!

Gewapend met een porseleinstift tekende ik een 'zombietas', een 'gezinstas', een 'perfecte koffietas' en liet de oudste een 'papatas' maken.

Hij was er heel blij mee!

En de papa zelf was ook creatief geweest met de kindjes. Voor mijn Kerstmis kreeg ik een canvas cadeau. Beschilderd door mijn eigen 4 kleine picasso's, begeleid door Papa Picasso. I love it!