Een terugblik op 2014.

Ik weet niet meer op welke blog ik het overlaatst las, maar ik vond het wel een leuk ideetje: een top10 van mijn meest gelezen berichten geblogd in 2014. Dus hier komt die dan:

10) Onze uitstap naar Bobbejaanland opent de top 10. Mijn eerste grote project met de cameo. De t-shirts worden nog steeds graag gedragen. Hier en daar is een hoekje losgekomen van een letter maar maar op een paar t-shirts.

9) De DIY legokamer staat op de voorlaatste plaats. Een heel recent bericht, dus leuk dat het toch in mijn top 10 is terechtgekomen. Ze ziet er al niet meer zo netjes opgeruimd uit als op de foto's, maar er wordt nog steeds graag in gespeeld.

8) Oorbellenboekjes! Een groot succes, zowel hier thuis, als bij de meisjes die ze tot hiertoe cadeau kregen.

7) Het haaienverkleedpak voor een neefje.

6) Creaties waar ik heel trots op ben: onze outfits voor het lentefeest. De zoon keurde zijn broek af na een paar keer dragen. Ze paste mooi aan, maar hij heeft graag meer ruimte in zijn broeken. De kleinste was er al snel uitgegroeid. De middelste dochter droeg de dag erop naar school heel trots haar feestkleedje. En besloot dan dat het een goed idee was om het nog mooier te maken. Ze zorgde ervoor dat ze even aan de aandacht van de juf ontsnapte en schilderde er met veel plezier zwarte strepen op. Die er natuurlijk niet meer uitgaan. Van het ganse schooljaar heeft ze 1x verf op haar kleren gehad en dat is dan natuurlijk op de enigste dag dat ze eens sjiekere kleren aan mocht doen ... Klein beetje hartzeer maar een wijze les geleerd. De oudste heeft, tot het kouder werd, regelmatig haar kleedje gedragen, zonder er ooit op te morsen.

5) Het bericht over onze gezamenlijke verslaving hier in huis: oorbellen. Ondertussen is onze collectie alleen nog maar uitgebreid. Zelfs de middelste dochter, die nog moet wachten tot de zomer voor oorbellen, heeft al 3 paar bijeen gespaard ondertussen.

4) Haalde net niet de top 3: Het Bloemenpak voor ons Bloemenmeisje. Nog steeds graag en véél gedragen. De trui dan toch, de broek ligt al lang aan de kant wegens te kort.

3) Het eerste bericht in mijn top 3 is er eentje van het begin van het jaar. Tassen gepimpt met porseleinstift en een kader die de kindjes voor mij geverfd hadden. De kader hangt nog steeds te pronken boven ons bed en de tassen worden nog dagelijks gebruikt. Afgewassen ook, en de kwaliteit van de stift is nog steeds even goed als dag 1.

2) Het bericht dat ging over onze - min of meer mislukte - poging om zelf oorbellen te maken uit fimo. Al worden ze wel gedragen, maar als ik zie hoe een pareltjes anderen kunnen fabriceren met fimo, voel ik me maar heel nederig. Er werd ook nog een oorbellenboekje bijgemaakt.

1) Mijn allerpopulairste bericht is You're my sunshine. Het gaat over het zonneverkleedpak van de oudste en is duidelijk graag gelezen. De trui zelf wordt ook heel graag gedragen. Past nog steeds perfect, ook al zitten er ondertussen een paar hardnekkige vlekken op.

Het is leuk om zo eens terug te kijken en te zien welke berichten inspirerend waren voor anderen. Aan alle lezers: keihard bedankt voor jullie komst en jullie reacties! Wij wensen jullie een zalig zorgeloos 2015!

Elsa vlecht, met fototutorial

Frozen. Ik dacht dat ik aan de hype kon ontsnappen, maar dat was buiten mijn 4-jarige dochter gerekend. Van de ene dag op de andere was ze fan. Grote fan. In haar spel is zij Elsa, want dochterlief heeft witte haren ( nu toch nog, zowel ik als de echtgenoot zijn donkerbruin van haren, het zou ons verbazen als ze ons witteke blijft), net als Elsa. En wilt ze natuurlijk een echte Elsavlecht.

Zus van 2,5 werd gebombardeerd tot Anna, met haar lichtbruine haren. Wat ik stiekem best wel leuk vind, want van al mijn kinderen zijn die 2 toch de grootste 2 handen op 1 buik. Echte zusjes. Nu toch, dat kan volgende maand alweer helemaal anders zijn! ( Grote zus is Olaf, wegens gebrek aan beter personage. Broer is Sven, en doet de laatste dagen niets anders dan zijn zussen rondtrekken op hun slee. Hun slee, die doet ook dienst als cape. Hun cape dat zijn eigenlijk de fleece dekentjes die op de zetel liggen om eens gezellig onder te kruipen.)

Maar bon, hier thuis weten ze dat ik graag vlecht en wel is experimenteer. Anderhalfjaar geleden besliste de oudste dat ze haar lange lokken - en vooral veel bijhorende knopen - beu was en sindsdien is er niemand verder geraakt dan schouderlengte. Voor het gemak ben ik er blij om, maar ik word wel serieus beperkt in mijn 'creatief met haar'.

Gelukkig zijn daar de vriendinnetjes van de dochters en nichtjes waar ik me eens mee mag laten gaan! Ik heb al aan een paar vriendinnen de techniek uitgelegd. Maar nu de Elsavlecht in het land is, kreeg ik terug meer vragen hierrond. Daarom een poging voor een fototutorial. Ik ben er zeker van dat je nog meer tips / handigere tips vindt via internet, maar ik doe het op mijn eigen manier. Altijd al gedaan zo ;-)

Hier gaan we:

- Elsa haar vlecht valt over haar linkerschouder, dus ik begin rechts van de scheiding. Ik pak 3 kleine strengetjes haar en begin te vlechten.

- Eerst de linkse over het midden, dan de rechtse over het midden. Goed aantrekken ondertussen. Dat aantrekken is belangrijk en ga je elke keer weer opnieuw moeten doen. Het zorgt ervoor dat de vlecht goed stevig blijft zitten. Met een beetje geluk zelfs wel een dag of 2 ( wat weer 2 dagen scheelt in het uitkammen van knopen en 'kapsel'discussies aangaan met je kind.)

- Nadat je links en rechts hebt gedaan, is het terug de beurt aan de linkse streng. Ik slaag hem meestal al over het midden, en terwijl ik met 1 hand de 3 strengen vastpak, pak ik met mijn andere hand een beetje los haar erbij en voeg hem bij de linkse streng.

- Ook de rechterstreng slaag ik al over het midden en dan pas pak ik er haar bij. Gewoon omdat ik het dan makkelijker vind om het vast te houden en de haren die erbij komen mooi strak te trekken. Vergt wel enige oefening denk ik, zeker als je het nog nooit gedaan hebt.

- Na een paar slagen zie je al of het mooi strak is aangetrokken. Zeker als je nog niet veel ervaring hebt ( maar ook als je al genoeg ervaring hebt en snel kunt vlechten) is een stilzittend kind heel handig. De mijne zijn getraind in stilzitten ( hebben het met scha en schande geleerd doordat het soms wel eens pijnlijk kan zijn als ze hun hoofd plots bewegen en je net heel stevig hun haar vast hebt.), maar je kan hun haar ook vlechten als ze aan het eten zijn ( doe ik 's morgens soms als ik snel wil zijn) of naar tv aan het kijken zijn. In ieder geval, met afleiding werkt het beter.

  - Het probleem met ons wittekopje is dat haar haren tot op haar schouders komen. Eigenlijk zijn ze te kort om helemaal rondom te vlechten. Dit loste ze zelf op door treurig naar huis te komen, die eerste Elsavlechtdag. Haar beste vriendinnetje vond het namelijk geen echte Elsavlecht, want die heeft bloemetjes in haar haren. Eigenlijk zijn het ijskristallen, maar met bloemetjes, daar kon ik iets mee! We zochten een paar bloemenrekjes in de schuif vol haaraccesoires.

- Wanneer ik achter haar oor ben gekomen met het vlechten, maak ik er een staartje van, met een bloemenrekje.

- Het staartje verdeel ik terug in 3 strengen en ik begin gewoon terug met vlechten.

- Soms steek ik er nog een extra rekje in. Het is natuurlijk niet hetzelfde resultaat als wanneer je lange haren hebt, en vanachter oogt het soms wat slordig, maar voor een Elsafan met kortere haren is het een schitterende oplossing!

- Het kan soms moeilijk zijn om helemaal rond te vlechten omwille van de scheiding. Ook hier: oefenen oefenen oefenen. Ik pak altijd strengen haar bij die beginnen van de scheiding. Niet te dik en liefst recht naast de streng waar ze moeten bijkomen. Geen te grote plukken haar bijpakken, maar ervoor zorgen dat het gelijk wordt verdeeld.

- En dan vlecht je gewoon helemaal door tot het einde. Rekje erin ( met bloemetje voor een nog groter Elsa-effect) et voila!


En eens ze doorhebben dat een Elsavlecht tot de mogelijkheden behoort, heb ik meestal nog geen 5 minuten na binnenkomst de vraag of ik ook een Elsavlecht wil maken bij hun. Met plezier!

Cadeautjes met Cameo

 Een cadeautje voor een klasgenootje van de oudste. Verzot op paarden dus dat zal wel een succes zijn! Hoop ik. ( moet nog afgegeven worden, maar de mama heeft geen facebook dus normaalgezien zit ik wel 'safe')

En al een preview van 1 ( van de) cadeautje van ons jongste spruit. Ik maakte hem eigenlijk al eens, maar dan gespiegeld. Dat was in augustus. De week erop was ze er al uitgegroeid. Sindsdien is ze al 5cm gegroeid. Tijd dus voor een nieuw exemplaar voor onze Maya fan!

DIY lego room

 We hebben een opkamertje in ons huis. Toen we hier een dik jaar geleden kwamen wonen, sliep de jongste daar. Maar niet lang erna sliep ze eindelijk door en bekende de zoon dat hij alleen slapen maar niets vond. Dus sliepen ze vanaf toen samen ( ondertussen is er nog ne kamerwissel geweest. De jongste en de oudste hebben minder slaap nodig dus slapen zij nu samen. En onze 2 'slaapkopjes' slapen ook samen.)

Dus kwam het kamertje vrij. Klein, ieniemiene raampje, wat doet ge ermee? Ik wist het al snel: die verdomde lego uit mijn living! Ik kocht bakken en hield me de afgelopen weken bezig met het uitsorteren van de lego per kleur. Op sommige bakken plakte ik een legosticker ( afhankelijk van de kleur die ik had liggen of net niet.). Er is ook 1 duplobak bij, maar de achterkant van het konijn werd niet uitgesneden door de cameo. Ik plakte ook nog een meerkleurensticker op de muur en ben er nog redelijk content over, ook al was het plakken met 1 hand in de gips niet evident. 

De muren versierde ik met lego-afbeeldingen, gevonden op internet en afgeprint. De zoon hield sinds een jaar alle dozen bij van de lego die hij kreeg, dus knipten we de voorkanten eraf en hingen ze ook op. Niet in een speciale volgorde, want die muur, dat is een 'work in progress' ;-)


Ik slaagde erin om alles een verrassing te houden voor de zoon. De blik op zijn gezicht toen hij zijn verjaardagscadeautje mocht uitpakken in de 'legokamer' was goud waard!