donderdag 22 januari 2015

Sterretjes, warmte en knuffelgeluk.

 Ik vertelde al dat ik truien had genaaid als cadeautjes voor de 2 jongsten. Hier zijn ze dan! Ik had nog zalig zachte double face fleece in huis. Tegelijk gekocht met deze stof, in november 2012. Het was toen al de bedoeling om daar iets uit te maken voor de middelste dochter. Maar het kwam er maar niet van. Bij deze is mijn schuld dus vereffend ;-)

En waarom ik er nu wel ben ingevlogen? Uit de groenblauwe double face fleece maakte ik toen een groen exemplaar voor het oudste neefje, een blauw exemplaar voor het jongste neefje. Die blauwe trui kwam terug, omdat het neefje eruit gegroeid was. De zoon heeft zich er nog een paar keer ingewurmd, ook al zijn hij en het neefje even groot. Maar hij moest dan toch toegeven dat zijn hoofd er ook met moeite door geraakte. Dus ging de trui door naar de middelste dochter. Ik maakte de trui toen in ne 110 / 116, exact de maat waar ze nu in zit. Maar ook bij haar begon het moeilijk te worden om hem over haar hoofd te krijgen. Mede door haar bril. Lekker warm en kleurrijk en hij stond heel goed bij haar witte haren en blauwe bril. Ze kreeg er dan ook veel complimentjes over en was teleurgesteld dat het aantrekken niet meer zo vlot ging.

Tijd voor een nieuw exemplaar dus! Ik maakte weer een exemplaar uit SVDHZ, de 122/128 die ik gebruikte voor het haaienpak van datzelfde jongste neefje vorig jaar. Zonder rits en de kap maakte ik een maatje groter, want dat vind de dochter leuk, een grote kap.

Ik profiteerde in de kerstvakantie van een momentje waarop de 3 oudsten op Grabbelpasuitstap waren en begon de stof alvast te knippen. Ons jongste zat naast mij te kleuren, tot ze de stof zag. Als het kind zich erop stort, zich erin wikkelt en 'ooooh, zo lekker zacht!' begint te roepen, moet ge wel iets doen/beloven om ze eraf te krijgen. Met wat puzzelen bleek ik net genoeg te hebben voor 2 truien. Voor de jongste gebruikte ik hetzelfde patroon als de zoon zijn gereedschapstrui die ik jaren geleden al maakte.

Omdat dochter nr 2 nog steeds verzot is op sterren en dochter nr 3 nog steeds verzot is op 'min of meer hetzelfde aanhebben als dochter nr 2' ( waarbij ze dan heel schattig tegen haar zus plakt en ze ronddraaien terwijl ze zingen ' kijk we hebben hetzelfde aan!), kregen ze allebei een beetje sterrenversiering op de trui. Bij de jongste zette ik het opzettelijk niet in het midden. Ze had geen zin in poseren en dit is de beste foto die ik kon trekken.

Nu is al mijn double face fleece op en ... reclameren de 2 oudsten dat ze zich buitengesloten voelen en ook zo'n lekker warme sterrentrui willen ... hmm ... daar twijfel ik toch nog over. Heb nog zoveel op mijne to-do lijst staan!


Ik keek het eens na en qua warme, zelfgemaakte truien moeten de 2 jongsten niet klagen. Ik trok hun kast open en telde voor dochter nr 2: een roze nicky velours exemplaar, haar bloementrui, de sterrentrui en sinds vorige week de krokodiltrui van haar broer.

De jongste dochter heeft de Hello Kitty trui in haar kast hangen, de blauwgroene hoodie die van het neefje kwam, de gereedschapstrui ( jawel, ik kreeg hem ondertussen terug! Zoals voorspeld een succes, ze is er verzot op. Wist ik eigenlijk al wel, want de fietsmuts draagt ze ook met plezier!) en dan deze sterrentrui. Het voordeel van de jongste te zijn!

En toeval of niet, deze truien worden het meeste gedragen. Af en toe eens een andere ertussen, maar als ze zelf kiezen, is het 1 van deze. Dankbare kinderen, dat heb ik ;-) ( soms toch)

4 opmerkingen:

  1. Super mooikes!
    Binnenkort mij toch ook eens aan een trui met kap wagen, ik heb ze al een hele tijd geleden dinotruien beloofd ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oh, die gaan keistoer zijn! Hier geen dinoliefhebbers dus ook geen dinotruien. Maar ik vind die wel altijd super als ik er zo'n zie!

      Verwijderen

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...