donderdag 5 februari 2015

Winterproof

Vorig jaar maakte ik een graafmachine dekentje voor de zoon. Nog steeds moet ik hem er elke avond 'inwikkelen' ( jawel, mijne stoere 6-jarige wilt nog steeds ingebakerd worden. Anders slaapt hij niet goed zegt hij. Stiekem smelt ik elke keer weer en ik ben eens benieuwd hoe oud hij gaat zijn voor hij deze gewoonte afleert. Zijne toekomstige partner gaat anders nogal moeite mogen doen om hem eens ne knuffel voor het slapengaan te geven ;-)).

De meisjes ondertussen hadden al meerdere keren laten horen dat ze zo'n knuffelzacht dekentje ook zagen zitten. We gingen naar het stoffenspektakel op 1 november en toen hoorde ik mijn man plots zeggen: 'kiest allemaal maar een stofke uit voor een dekentje.' Dat lieten ze zich geen 2x zeggen!

De 7-jarige dochter koos voor bolletjesstof. Gedaan blijkbaar met kinderprentjes, mevrouwtje is stillekesaan een meer volwassen stijl aan het krijgen.

De 4-jarige dochter en voormalig puzzelkampioene ( Ze is een periode gefascineerd geweest door puzzelen. Helaas stopte die periode toen ze, net 3, puzzels kon maken van 100 stukjes. Ook bij de rest stopte het trouwens toen. De fun is er blijkbaar af als ge net iets meer moeite moet doen ;-)) koos onmiddellijk voor een puzzelstofje.

En de 2,5-jarige werd instant verliefd op een ongelofelijk zacht stofje met auto's op. Onze wildebras. ( 2 dagen later koos ze als klassymbooltje ook de auto, ik verwacht me al aan een snelheidsduveltje later ;-)) Ik scoorde in de Carrefour even lekker zachte dekentjes ( echt, die hebben soms solden op dingen waar ge niet van verstaat hoe ze die zo goedkoop weg doen. Maar zoveelste beter voor ons natuurlijk.) als het autostofje.

Ik knipte de dekens en toen ... viel ik en lag ik een tijdje in de gips. Ik werkte ze pas vorige week allemaal af. Want vorige keer vloekte ik er al op, maar dat zelf paspel maken en dan stikken, dat is zo'n werkje dat precies maar blijft duren. Maar ondanks dat de winter - hopelijk - al naar zijn einde aan het gaan is, genieten ze allemaal volop van hun zachte dekentjes!

Ik keek ondertussen eens in mijn voorraad fleece en maakte ook nog snel 3 buff's, voor elk meisje 1. ( De zoon vroeg er wel 1, tot hij besefte dat hij eigenlijk zelden een sjaal draagt. En hij heeft ne buff gekregen van de voetbal dus hij is gesteld.) Bollen voor de oudste, want dan wist ik ten minste dat ik ging scoren. Hello Kitty voor de 4-jarige die uit haar trui gegroeid is en daar toch wel spijt van had. En paddestoeltjes die perfect matchen bij de geërfde wantjes van de jongste ( een feit dat ze met veel vreugde aan iedereen verkondigde.)







3 opmerkingen:

  1. Ik zou me graag een cameo aanschaffen en las op je blog je enthousiasme maar ook dat het in het begin niet zo vlotjes liep ... Kopen of niet? Kan je me wat uitleg doormailen? juf.annemie@st-pietersschool.be.
    Alvast bedankt!

    BeantwoordenVerwijderen

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...