Random Snippets #4

Random Snippets van de afgelopen maand:

• Liet ik me weer van mijn handigste kant zien. Na mijn val van mijn fiets vorig jaar, sloeg ik mijn voet om tijdens een looptoertje. Stomweg gestruikeld over een steen. Resultaat: een knie die serieus open lag en een voet waarin ik alle pezen heb verrokken die ne mens maar kan verrekken. Dat zijn er maar 3 in ne voet maar ik heb wel serieus mijn best gedaan op die 3.
• Dat was 11 september. Nu zijn we 11 oktober, is mijn knie sinds een dikke week helemaal genezen, maar kan ik nog steeds niet teveel doen met mijn enkel. Stevige schoenen en occassioneel een steunverband zijn nog steeds mijn partners in crime. Het zwaarste: trappenlopen. Ik loop blijkbaar veel trappen, ook al slapen wij - zijnde ikzelf en de echtgenoot - beneden. Maar de kinderen slapen boven en ik heb daar toch veel last van. Mijne enkel is ook nog wat dikker als den andere. Geen idee of dat normaal is, maar het zal wel eens beteren zeker.
• Ik zie er naar uit om terug te kunnen gaan sporten maar ik heb het tot hiertoe nog niet durven riskeren.
• Ons F., dat is een kieskeurige. Zo kieskeurig dat ze zelf vergeet wat ze wel of niet lekker vindt en al standaard zegt dat ze het niet lust. T. maakte haar overlaatst wijs dat ze geen craquotten lust, terwijl ze die de dag ervoor met plezier op at. Ze lust geen hesp of ananas, maar haar lievelingspizza is wel pizza Hawai. Groene soep weigert ze te eten, maar gooit er spekskes in en zegt er "feestsoep' tegen, dan smult ze ervan. En de dingen die ze wel lust, zoals amandelen, gekruide kip, zijn dan weer dingen die de rest niet graag lust. Ik hou zo niet van liegen tegen de kinderen, maar zo soms zijn we wel creatief met de waarheid.
• Een paar maanden geleden raspte ik courgette tot slierten en maakte ze wijs dat het een nieuw soort pasta was. Zoonlief zag het courgette-afval en vroeg zich wel af of ik dat er niet had ingedraaid maar gelukkig had ik ook een grote pot soep gemaakt en kon ik het daarop steken.
• Die pasta was een succes dus probeerde ik afgelopen week nog eens iets: ik raspte bloemkool. Leek wat op rijst en ik warmde het op. Schotelde het de kinderen voor met veel appelmoes. T. en L. vonden het vies. F. was al aan het smullen van haar 2e bord toen R. - die werd
  

opgehouden door een driftbui - aan tafel kwam zitten. R. deed er 3 happen van en had het door. T. en L. letterlijk in tranen, vol ongeloof dat ik hun zoiets zou lappen. F. at rustig door. Missie geslaagd!

• Ons R. had de afgelopen maand bijna constant last van haar luchtwegen. Ze blijkt 'allergische' astma te hebben. Niet zo erg als gewone astma - voor zover ik de uitleg van de luchtwegenspecialist begrepen heb - maar astma getriggerd door haar allergie. Ze is allergisch voor huisstofmijt en als ze een opstoot krijgt, zijn haar puffers niet meer goed genoeg, ze moet meer medicatie nemen.
• Haar bloedwaarden stonden over de 100, terwijl het eigenlijk minder moet zijn dan 0,1. Niet moeilijk dat haar snot hier soms rondvloog en ze af en toe moest vechten voor adem.
• Dus moesten we noodgedwongen wel naar de Ikea voor een nieuwe matras ( alsof dat een straf is) en hebben we toch ook maar geïnvesteerd in anti-allergene hoezen. Al zal ze hoogstwaarschijnlijk voor lange tijd dagelijks een allergiepilleke moeten inpakken, het helpt precies toch wel. Dat was dan ook het enigste waar we echt nog iets aan konden veranderen. Opgroeien met een broer met zware astma heeft me wel het een en ander geleerd.
• Werd er nog wat verbouwd. Allez ja, afgebroken eigenlijk. Dat besteden we uit. Onze zoon doet dat gratis en voor niks en met veel plezier. Geeft die ne koevoet in zijn handen en die kleine is gelukkig. Af en toe wat "kinderarbeid" kan geen kwaad en het is handig dat ik het niet moet doen. Of toch niet zoveel. Geen paniek voor de allergische dochter: tis een kamertje achter de kamer van T. en F.. Ons R. - die daar toch niet moet komen of slapen - heeft verbod gekregen om daar te komen en we houden alles goed afgesloten zodat ze er zo weinig mogelijk last van heeft. En kuisen he, kuisen tegen de sterren op.

• Willen die kinderen van ons er echt wel heel graag nog een kleintje bij. Liefst een broertje maar als het moet is een zusje ook wel goed. Ik wil dat echt niet, 4 is voor ons meer als genoeg. ( en als de epidurale tijdens het hechten van de keizersnede ineens uitgewerkt is, dan heb je reden genoeg om niet meer te willen bevallen - gene paniek trouwens voor de aanstaande mama's, de epi was niet slecht gestoken maar ik heb een geschiedenis van niet/amper reageren op medicatie en epidurale valt daar dus ook onder. Al was het fijn geweest om dat niet te moeten ontdekken op die moment.)
• We hebben dus een deal gemaakt: ik zorg voor 4 kinderen *taak volbracht* en die kinderen moeten dan zelf maar aan kinderen beginnen als ze zo graag een baby'tje willen. Maar dan wel pas binnen 20 jaar. Of 25. Ik ben eens benieuwd wie het beste naar mij gaat luisteren.
• Ben ik een fervente lezer en lijk ik dat door te geven aan mijn kinderen. Daar ben ik heel blij om, echt waar, maar nu hebben ze ook allemaal een boek liggen op de wc - op mijne boek - en moet ik ze er eerst af jagen vooraleer ik rustig kan lezen op de wc. Dat is soms mijn enige toevluchtshaven, een minuutje - of meer - rustig lezen op de wc. Nu ze groter worden valt dat wel mee, maar toen ze kleiner waren had ik dat af en toe toch echt wel nodig, zo'n momentje voor mezelf. Al is het op de wc.
• Ik kocht vorige week een wekker die wekt met daglicht. Ge stelt hem in op het wekuur - 6u in ons geval - en vanaf half6 begint die dan lichtjes daglicht te stimuleren. Doel ervan is om op een aangename manier gewekt te worden, zonder uw bioritme bruut te storen ( wat het gepiep van een gewone wekker vaak wel doet). Vond ik wel leuk, en dan kan ik mijn gsm - die dienstdeed als wekker - in de keuken laten liggen. Want ik vind dat toch niet zo fijn dat die naast mijn bed ligt.
• De eerste nacht stelden we hem in vlak voor we gingen slapen. 90min later begon hij ineens af te gaan. Blijkbaar op een verkeerd knopke gedrukt. Uit colére heb ik hem uitgetrokken. Ventje had zijne wekker op zijn iphone toch opgezet want hij bekeek / bekijkt mijne wekker wantrouwig dus werden we nog om 6u gewekt.
• De 2e en de 3e nacht zette ik hem 's nachts zelf af omdat de jongste bij ons in bed kroop. Het laatste wat ik dan wil is dat ze om half6 al wakker is, laat ze maar slapen. Haar biologische klok is zo geprogrammeerd dat ze om 7u wakker is, wekker of geen wekker.
• De 4e nacht ging zoals gepland: om half6 begon hij te schijnen, om 6u maakte hij erbij geluid. Zeer irritant volgens mijne man, die daar nogal snel van wakker werd. Ik werd half wakker van het geluid, zette hem af en draaide me nog eens om. Om dan een halfuur later toch maar op te staan.
• Want waar ik een beetje voor vreesde gebeurde: ik ben een vaste slaper die altijd en overal kan slapen - er zijn bewijzen dat ik, na een korte nacht, in slaap gevallen ben op een zetel bij vrienden thuis. Naast de TV, waar een film luid opstond voor 7(!) al even luidruchtige kinderen. Ik sliep er gewoon door -. En doordat ik met de nacht werk, ben ik het ook gewoon om overdag te slapen, ook al is het licht. Dus tot hiertoe lijkt de wekker niet echt effect te hebben, maar ik geef niet op.