Overzicht 2015

Net zoals vorig jaar krijgt u ook dit jaar een overzicht van mijne top 10 meest gelezen berichten voorgeschoteld.

Vorig jaar blogde ik 41x, dit jaar maar liefst 60x! Daar zit mijne cameo zeker en vast voor iets tussen. Toch is het niet mijn recordjaar, in 2012 schreef ik 67 berichtjes. De afgelopen maanden slabakte het bloggen wat, de reden kan u hier lezen. Al heb ik een paar dingen nog niet geblogd, maar daar heb ik dit jaar geen tijd meer voor.

Mijne top 10 wordt geopend door maar liefst 2 berichten. U las even graag over de experimentele jumpsuit ( ik denk niet dat ik hem van de zomer nog bovenhaal, ik ben er toch niet echt tevreden over.) als over mijn kieskeurige zoon die kledingsgewijs echt wel het bloed vanonder mijn nagels heeft gehaald dit jaar.

9) De 9e plaats is ook een gedeelde plaats. Het bericht over de zoon met zijn verwijten en de t-shirt die ik daaropvolgend maakte, tesamen met hun gepimpte speelgoedbakken, werd evenveel gelezen als de lekkere warme trui die ik overlaatst voor ons F. maakte.

8) De cadeautjes die ik maakte voor oudjaar 2014 staan op de 8e plaats.

7) De broek die ik verlengde door er boordstof vanonder aan te zetten. Zoiets simpel maar soms moeten we het niet moeilijker maken.

6) De Elsa en Anna capes zijn ook graag gelezen. Ook nog steeds graag gedragen. Vooral toen F. haar elleboog brak, kwam die cape zooo goed van pas!

5) De resem t-shirts die ik versierde voor het jarige neefje staat hoog in de lijst. Ik heb onder het jaar regelmatig gezien dat hij zo een t-shirt aanhad dus het was wel een succes!

4) Haalde net niet de top 3: de versierde magneetborden. Zo'n handig gerief, ik ben er nog steeds heel content van. Als je bij ons binnenkomt zie je er recht op ( toch als je je niet laat afleiden door de jassen, schoenen en andere prul die er met momenten ook rondslingert) en ik krijg er nog vaak complimentjes over.

Mijne top 3 begint met het bericht over het schilderij dat ik maakte met de cameo. Hangt nog steeds boven haar bed.

2) Het vlinderkleedje dat ik maakte voor de oudste. Nog steeds een groot succes. Ze droeg hem een paar dagen geleden nog met het kerstfeest.

En met dubbel zoveel bezoekers dan de 2e plaats staat op nummer 1 ... De troetelbeertruien die ik voor carnaval maakte voor mijn kinderen. Nog steeds ongelofelijk graag gedragen. Enkel ons F. haar trui past niet meer zo goed. Voor komend carnaval staat er ook weer wat origineels op het programma maar niet voor elk kind. Als het me lukt toch, ons F. heeft me wel weer voor een uitdaging gesteld.

Random Snippets #6

• Was ik hier nog aan het stoefen over mijn kinderen die niet vragen achter een TV. Nu denk ik dat ze stiekem mijn blog lezen. 3x raden wat het meest gevraagde item was op de Sintlijstjes. Meer zelfs. Ons F. kwam overlaatst naar mij, gibberend tot en met. “ Ik heb mijn Sintlijstje al gemaakt voor volgend jaar. Ik ga zoooooveel schermpjes krijgen!” en ze gaf me een lijstje waarop stond ‘teblet, gsm, tv of aifoon.’ Het lijkt me dat dit het laatste jaar is waarin ze gelooft.
• Ik vertelde ook dat we voor de oudste misschien toch aan het overwegen waren om iets elektronisch aan te kopen. Dat hebben we niet gedaan, maar we hebben wel een oplossing gevonden waar iedereen tevreden mee is. Haar beste vriendin is 2 jaar ouder en heeft haar eigen GSM. Ze heeft ook muco en ligt dus wel eens in het ziekenhuis. Ons R. vroeg of ze haar een berichtje mocht sturen toen het vriendinnetje gehospitaliseerd was. Van het 1 kwam het ander en nu heb ik Whatsapp geïnstalleerd op mijn Iphone. Zo kunnen ze met 2 babbelen, ook na de schooluren. En gelooft mij, dat doen ze!
• Maar al dan niet TV op de kamer, ik las ook op een facebookgroepje dat het een hot item is. Ouders die hun kinderen een eigen TV op de kamer geven op hun 2, vanuit de overtuiging dat het beter is om iets niet te veel te verbieden, dat ze er minder in geïnteresseerd gaan zijn. Ouders die het doen, zodat hun kinderen zich veilig leren voelen op hun kamer. Ouders die het een compleet idioot idee vinden, dat ze beter een tablet kunnen geven want dat ze daar meer op kunnen. Ik voelde me opgelucht en niet zo wereldvreemd toen er toch nog ouders waren die ervoor durfden uitkomen dat ze dat geen optie vinden. Los van het feit dat we geen TV hebben, ben ik toch wel heel hard voor “geen schermpkes op de kamer’. Maar ik ben daar misschien wel ouderwets in.
• Dit jaar gingen we ook naar de Sinterklaasshow. De zoon vond het maar niks, de jongste vond het soms leuk soms niet en ons F. die leefde zich volledig uit. Ocharme onze T., toen we thuiskwamen, liet hij zich uit de auto vallen, rolde zich op het terras op in een bolleke en kromp ineen van de hoofdpijn. Teveel lawaai en drukte voor hem. Doen we dus niet meer, maar toch nog eens heel hard bedankt voor de gewonnen tickets Frullemieke!
• Weten we wat R. mankeert. Astma, dan toch. Met medicatie en noodpuffer onder controle te houden. Niet zo heel leuk maar ze moet er niets voor opgeven. Ze heeft ook het syndroom van Sever. Klinkt erger dan het is, het is een aandoening die kinderen tussen 7-13j treft. Kinderen die te snel groeien en heel actief zijn. Zij heeft vaak hielpijn, doordat de pees in haar hiel bijna continu ontstoken is. Dat heeft wel effect op haar leven, want buiten wat gelkussentjes in haar schoenen ( die ze verschrikkelijk vindt) en pijnstilling is de enigste andere oplossing: rusten. Niet simpel voor een actief kind!
• Liep ik tot begin deze week 1x per week. Niet veel, maar ik had het toch terug opgebouwd naar een 4-tal km aan een goed tempo. En ik zit nu weer met de schouderblessure waar ik in maart last van had. Ondanks mijn rustig opbouwen. Grmbl. Ik kan samen met R. rusten, dik tegen onze zin.
• Gingen er vele brainstormsessies aan te pas, maar vonden we dan uiteindelijk toch een idee voor de kerstkaartfoto’s waar ook onze kieskeurige zoon zich in kon schikken. Ik hou mijn hart al vast voor volgend jaar.
• Bij de zoon is ook de fase van de vettige klap aangebroken. Ik vind dat nog veel te vroeg! En ook moeilijk om daarop te reageren: wij leggen hem nu uit dat er woorden en liedjes zijn die niet zo heel netjes zijn en dat hij die niet mag gebruiken in het bijzijn van jongere kindjes en volwassenen ( ik kan me zo de reactie al voorstellen van de bomma als hij zo’n liedje begint te zingen). Dat we snappen dat hij dat leuke liedjes vindt, en dat we hem niet kunnen tegenhouden als hij dat bij vriendjes wil zingen, maar dat het eigenlijk niet zo’n propere liedjes zijn om voor iedereen te zingen en dat lang niet iedereen dat graag hoort. Maar is dat de juiste aanpak? Geen idee.
• Ons F. dat is toch een uniek geval, zelfs in ons gezin. Ze heeft een paar karaktertrekken die we echt niet kunnen plaatsen bij mezelf of mijn ventje. 1 van die trekjes is dat ze heel hard in haar eigen wereld leeft. Vaak heeft ze totaal geen besef van de wereld om zich heen. Ze valt compleet uit de lucht met gesprekken, vergeet waar we naartoe gaan ook al hebben we het net gezegd, … en toch heeft net F. de gave om totaal onverwacht van die filosofische dingen te zeggen. Met een diepgang die je niet altijd verwacht van een 5-jarige en al zeker niet van eentje die meestal met haar hoofd in de wolken rondloopt. Hier haar laatste:
• “ Als ik nog maar 1 wens had, dan zou ik wensen dat ik altijd genoeg wensen had.”

Haha, Pinokkio!

In november worden de grootouders in de bloemetjes gezet. Op vele scholen is het dan grootouderfeest, zo ook bij ons op school. Ooit was het thema Glitter en Glamour en stak ik deze kleedjes in elkaar. Het thema van dit jaar is sprookjes. Ons L. moest dansen op het liedje van Pinokkio. En had daarvoor een hoedje nodig. Ik vond en zocht inspiratie op Pinterest. Ik besefte dan pas dat ik het al heel lang niet meer had gebruikt. Geen idee hoe het kwam. Sindsdien spendeer ik er soms toch weer wat tijd. Verslavend!

In ieder geval, ik had nog vilt in de kast liggen en een restje fleece. Dat hoedje, dat was in ne wip gemaakt. En ze staat er schattig mee, al zeg ik het zelf. Of het dansproof is, geen idee. De dag ervoor werd ze geveld met buikgriep en ik heb ze voor de zekerheid maar thuisgehouden. Maar geen probleem, ze mag hetzelfde dansje opvoeren met het schoolfeest op het einde van het schooljaar!

Voor een jarig vriendje van de zoon maakte ik nog eens een t-shirt. Verslingerd aan lego ninjago moest ik niet lang twijfelen over wat erop moest staan. Ik liet T. het legomannetje kiezen. Ik zou gekozen hebben voor dezelfde versie, maar dan afgewerkt met meer lijnen en niet enkel het silhouette. T. daarentegen koos resoluut voor deze versie dus ben ik hem gevolgd. Het maakte het pellen in ieder geval makkelijker. En, het belangrijkste, het vriendje is er verzot op!

Medicijnenzakje

 Dat ze nog altijd ziek is, die oudste dochter van ons.

Veel last van haar luchtwegen. Binnenkort moet ze een provocatietest doen in het UZA, om te bevestigen / uit te sluiten dat het astma is. Zo niet, dan wordt er verder gezocht.

In tussentijd overleeft het kind haar dag door ladingen - voor mijn gevoel dan toch - medicatie te nemen.

's Morgens puffen en pilletje, 's avonds een kauwtabletje, neusspray en puffen. En tussendoor puffen bij inspanning.

Het is aanpassen voor ons. Van een ongelofelijk sportief kind naar een kind dat moeite heeft om de dag goed door te komen zonder medicatie ( met medicatie lukt het gelukkig wel). Een halfjaar geleden sprong ze na haar basketbaltraining het zwembad in om vlotjes 60-65 baantjes te zwemmen. En te stoppen omdat ze het beu was, niet omdat ze moe was.

Nu? Nu gaan we op een rustige dag zwemmen en komt ze na amper 4 baantjes eruit. Lijkbleek en duidelijk in ademnood. Dat kunt ge niet faken, lijkbleek zien en ademnood.

Nieuwe medicatie betekent dus ook nieuwe zakjes. Het vorige pufferzakje dat ik maakte klopt al niet meer, want nu moet ze elke puffer 2x gebruiken. Ze ging op scoutsweekend en moest alles wel veilig meekrijgen ook.

Dus maakte ik een nieuw pufferzakje, met naam en 2x erop geflockt. Ik maakte ook een medicijnenzak. Met naam en een lint ertussen gestoken dat dienst kan doen als handvat. Geknipt uit de losse hand, ik heb eigenlijk gewoon een rits gezocht die er wat bij paste en daar de grootte van de zak op gebaseerd. Hij is ongeveer toilettasgrootte.

Ik wou er eerst iets van rood kruis ofzo op flocken, maar heb het niet gedaan omdat ik hoop dat er toch een moment komt waarop ze - zo goed als - medicatievrij is en ze de zak kan gebruiken als toiletttas.