Zingzakskes

Oudjaar / nieuwjaarzingen, een must-do hier in het dorp. Vorig jaar liet ik me vangen en dacht ik pas aan zakjes de moment dat we vertrokken. Dit jaar ben ik er een beetje sneller bij! Ik kocht ooit eens via via stof met het idee er kinderen en textielstiften op los te laten. Dit was daar het ideale projectje voor! De kinderen zijn er een hele namiddag zoet met geweest. Vooral de oudste, die mee de zak van onze 3-jarige versierde. En ik heb ook mijn best gedaan, op de zak van de jongste. 2 rechte lappen aan elkaar stikken met een lintje ertussen, veel makkelijker kan het niet. De kinderen zijn alvast apetrots op hun zelfgekleurde zingzakken!

Voor de rest maakte ik ook nog 2 enveloppen als kerstcadeautjes ( plus inhoud natuurlijk, ik geef geen lege enveloppen ;-)). Vooral op de bovenste ben ik trots. Zonder het ervoor gedaan te hebben, klopt de flap tot op de millimeter met de tekening eronder. Perfectie bereikt, en van zoiets onnozel kan ik toch blij worden se!

Prettige feesten iedereen!!!

Wantjes in 20 minuten*

Vrijdag, 16u. Ik besef dat we om 18u op school moeten zijn voor de lampionnentocht. En dat dat wil zeggen dat mijn jongste zonder wantjes mee zou moeten gaan. 1 van haar wanten verdween een paar weken geleden. Spoorloos. Ik schoot direct in gang en offerde mijn wanten van vorig jaar op ( die ik dit jaar verving door fluohandschoenen, omdat ik een beetje overdrijf in het motto ' iedereen moet zichtbaar zijn in het verkeer').

- De keergaten waren al terug een beetje aan het lossen en ik maakte daar handig gebruik van om ze zo terug binnenstebuiten te keren.

- Ik knipte ze in 3 stukken, zoals je kan zien op de foto.

- De duim gooide ik weg. Het duimgat stikte ik dicht.

- Ik stikte het bovenste stuk aan het onderste stuk.

- Ik nam mijn naadwaardes groot, want het gaat hier om een want voor volwassenen die getransformeerd wordt voor een peuterwantje ( en kindjes van 80cm groot hebben geen grote handjes).

- Bij het stikken van de buitenkant stak ik er terug een schoenveter tussen.

- Doordat de onderkant nog steeds aan elkaar gestikt was, kon ik ze gewoon terug in elkaar schuiven. En klaar!

Op amper 20 minuten ( *wat wel sneller kan als er geen nageslacht rondloopt in de buurt): peuterwantjes!

De lampionnentocht was een succes. De wantjes niet. Mijn bijna 2-jarige zette het op een hysterisch huilen toen ik ze in haar jas schoof en stopte daar pas een kwartier later mee ( toen we haar, heel pedagogisch verantwoord, een stuk koek in haar koude handjes stopten).

Fluosjaals

Het was al 3 jaar geleden dat ik het had gedaan. Breien. Waarom? Geen idee. Het is sneller om iets te naaien. Gemakkelijker om te haken ( zeker tijdens verplaatsingen). En toch, het ritmische getik van die breinaalden, het heeft wel iets.

Toen ik overlaatst in de Action fluowol ontdekte, was ik verkocht. Onmiddellijk! Sjaals zouden het worden. Cirkelsjaals meer bepaald. Voor op de fiets. Zichtbaarheid boven alles etc. Ik kocht 3 bollen wol, van elke kleur eentje en kon er 3 grote en 1 kleine sjaal mee breien. Tot op de laatste cm draad heb ik opgebruikt.

Ik wou er zo graag aan beginnen, dat het gebrek aan de juiste maat breinaalden me niet tegenhield. Ik plakte een potlood tegen mijn breinaald en dat ging even goed net iets minder vlot als met gewone breinaalden. Maar al snel had ik er van de juiste grootte in huis gehaald.

 Allevier een ander motiefke, dat ze zelf kozen en hopelijk ook zelf kunnen uiteen houden. Op de laatste foto ziet u de sjaals gedemonstreerd door mijn 2 oudste dochter en een vriendinnetje ( want de jongste dochter houdt nogal heel hardnekkig vast aan 1 sjaal en 1 muts, iets waar ik geen rekening mee had gehouden). Oh en ziet u daar links nog een hoopje fluo op de grond liggen? Dat is mijne zoon die zich spontaan op de grond liet vallen toen hij zag dat ik de kodak bovenhaalde. Mama paparazzi is in the house! ( en ja, dat van die korte broek ziet u goed. Terwijl wij allemaal al zweren bij om ter dikst ingepakt, houdt hij het liever fris en luchtig aan de onderbenen.)

Zie ginds komt ...

Aaah, tis weer die tijd van het jaar ... Sint is in het land!

Het Zwarte Pietenpak dat ik vorig jaar maakte, is te klein geworden voor de oudste aangeslagen door de middelste dochter. Dus een nieuw pak, voor de oudste. Ik verlengde de benen een heel stuk want daarin zitten al die extra cm's tegenover vorig jaar en huplakee, ze kan er weer tegen!

Prinses Mama

5 werd de zoon afgelopen week. 5. Dat wil zeggen dat de helft van mijn kroost nu officieel groot is. 5, tis toch een magische leeftijd. En om dat te vieren, gaf de zoon een feestje voor de klas. Samen met een vriendinnetje, dat toevallig ook 5 werd. Op dezelfde dag als de zoon. We besloten er een piraten- en prinsessenfeest van te maken voor de hele klas. Iedereen mocht verkleed komen, en dus ook de mama en de papa!

Voor piraat papa bewerkte ik een oude werkbroek van Mr. Wollige Wolkjes tot een lange short met driehoeken uitgeknipt vanonder. Voor mezelf pakte ik het wat grootser aan. Omdat ons oudejaarsfeestje thema sprookjes heeft, besloot ik een "prinsessenoutfit" voor mezelf te maken. Voor het feestje van de zoon, voor het oudejaarsfeestje, voor alle komende jaren dat ik met carnaval verkleed ga helpen op school, voor ... .

Het leuke aan verkleedkleren? Afwerking hoeft niet geweldig te zijn en het mag uit de losse pols zijn. Wat ik deed. Enkel voor het bovenstuk gebruikte ik een al eerder gemaakt patroontje ( lui, weet u nog). De basis, inclusief mouwen, helemaal in het roze. Voor het groene bovenstuk liet ik de mouwen weg, legde het 1,5cm van de middennaad, knipte het door en stikte de boorden smal op de kant door. Voor een beetje overslageffect. Vanboven naaide ik de groene panden ongeveer 2cm aan elkaar vast. Het gilet zelf hangt enkel aan de mouwboorden en de halsopening vanachter vast aan het roze, de rest is los. Voor de mouwboorden gebruikte ik de cirkels die ik over had van het knippen van de rok.

Voor de rok zelf ging ik ook weer voor iets gekends. Ik knipte gewoon in het midden van een vierkant stuk een cirkel. Eigenlijk eerst in het groen, maar in al mijn ijverigheid had ik de stof teveel keer opgevouwen ( ik knipte zoals de cirkelrok à la ZsaZsa). Dus verknipte ik het groen nog wat verder tot blaadjes en besloot er een roze onderrok bij te maken.

Voor het kroontje tekende ik, weeral uit de losse pols, een kroon. 1x in het roze, 1x in het groene. Vlieseline ertussen, slechte kanten op elkaar naaien, keergat openlaten, omkeren en nog eens smal op de kant doorstikken. 2 kleine knoopsgaatjes gemaakt in de hoeken. Diadeem gekocht in het donkerbruin, mijn haarkleur. Et voila!

Het leuke is dat het voor veel dingen kan doorgaan. Zet ik een punthoed op, ben ik een roze-met-groene heks. Met een kaboutermuts geeft het weer een ander effect. Hoef ik maar 1x een verkleedpak te maken en dat moet dan maar goed zijn de komende 10 jaar!

 PS: Hoeft het nog gezegd dat het feestje een groot succes was?

Wat rolde er nog vanonder mijn naaimachine?

 Het was hier een tijdje kalm. Heel druk en een hobbydipje. Maar stillekesaan komt er terug schot in de zaak. Na de herfstvakantie is de oudste dochter gestart in een nieuwe klas en al meteen mocht ze naar een feestje. De jarige vroeg centjes en voor 1x was ik blij met dit verzoek. Want ik heb totaal geen idee wat het meisje in kwestie leuk vind! Ik naaide toch snel een envelopje en flockte haar naam erop, om het toch een beetje leuk te verpakken.










 En ik begon aan een projectje dat ik vorig jaar al pinde. De ( gratis) bivakmuts van Ottobre, voor onder de fietshelm. Ik dook in mijn tricotbak en vond daar leuke restjes. Helaas te klein om een hele muts uit te maken. Voor de meisjes maakte ik ze dus uit effen tricot. De boord maakte ik uit de restjes. Ik gebruikte een nieuwe techniek om ze leuker te maken. En moet dringend mijne voorraad leuke tricotstofjes gaan aanvullen, want ik heb echt bijna niets meer! Voor de muts van de zoon ( hier geshowd door de oudste dochter wegens een zoon met kuren) gebruikte ik het gekoesterde gereedschapsstofke.

Een dekentje voor mijne Bob de Bouwer

Een tijdje geleden hield Kersenpitje een actie en wauw, wat een keuze aan leuke jongensstoffen! Ik werd instant verliefd op dit stofje. Fleece en graafmachines, een combinatie die op het lijf is geschreven van de zoon! Ondanks dat ik niet direct wist wat ermee te maken, twijfelde ik niet. Kopen kopen kopen! ( dat hebt ge, als ge om 23u45 pas doorhebt dat er een actie is die loopt tot middernacht. Maar ik heb me nog redelijk ingehouden en hou nog steeds van het stofje. De stofjes. Allemaal :-))

Zoonlief twijfelde ook niet, toen hij de stof zag. Een deken mama, een lekker zacht dekentje. Gewoon omzomen vond ik te makkelijk, dus ik pakte een dekentje erbij ( ooit gekocht in de Zeeman), stak er een zelfgemaakt paspeltje tussen en huplakee!

Klinkt heel simpel, maar ik moet toegeven dat ik wel redelijk wat tijd heb verspild aan het zelf maken van de paspel. Ik dacht dat ik tijd en geld zou besparen door het zelf te maken. Geld oke, maar op die tijd was ik al lang naar de Veritas geraakt en terug. Al heb ik de paspel wel dikker gemaakt als de standaard paspel.

De reactie van de zoon toen hij het dekentje zag, was het meer dan waard. Zijn gezichtje als hij eronder ligt, is er eentje van puur contentement!

Wat ik nog maakte ...

 Omdat we net verhuisd zijn en naaien er al eventjes niet meer van is gekomen, een paar nog niet eerder geblogde projectjes van de afgelopen maanden.

2 zakken. De vogeltjes hebt u al eerder gezien. Deze logeer-/zwemzak is voor de jongste dochter. De autozak is ook een bekende. In net dezelfde versie, uitgezonderd de kleur van de lintjes. Voor onze ( nu ex-)buurjongen, die helemaal enthousiast was toen hij de zwemzak van de zoon zag. En me al liet weten dat heel zijn klas jaloers is op zijn turnzak. Hij vindt hem ideaal, zijne maat 47 past er net in. Er is gek genoeg niet veel verschil tussen de smaak van een bijna 5-jarige en de smaak van een 16-jarige :-)


Voor de zomer maakte ik nog 2 krak dezelfde rimpelrokjes. 1 voor onze 3-jarige, de andere voor haar vriendinnetje. 2 handen op ene buik die 2 en dus allebei ook Hello Kitty fans. Zoals je kan zien op de foto, is het de oranje versie geworden.

En dan, afgelopen maandag, voor de zoon ... 1 dag na onze verhuis, 8 uur 's morgens. Meneer moet zijn turnpantoffels mee naar school nemen en krijgt een driftbui. Hij wilt ze niet aandoen. Lelijke schoenen die niet goed passen ( hij zit tussen maten ... ne 29 is te klein, ne 30 te groot). Tot ik voorstelde om er een kraan op te tekenen. Ik had eigenlijk het plan om er een kraan op te flocken, ooit, maar het moest snel gaan. Ik ben geen tekentalent maar de gelijkenis is er.  Hij ging met de glimlach naar school!

Vogelrokjes

Ik maakte, eventjes tellen ..., zo'n 15 maanden geleden 2 cirkelrokjes. Voor 2 beste vriendinnetjes. Nog steeds 2 handen op 1 buik, maar ene rok bleek onvindbaar ... Tijd dus voor nieuwe, identieke, beste-vriendinnekes-voor-altijd rokjes!

 Ik trok met hun en dochter nr 2 naar Kapellen. En liet ze daar stofjes kiezen. Unaniem kozen ze voor het vogelstofje. Ik kocht blauw voor de vriendinnetjes en roze voor mijn 2 jongste dochters. Mijn plan was om pas na de winter een rokje te maken voor de jongste telg, kwestie dat ze er langer geniet van zou hebben. De 3 ander gaan volgend jaar nog gemakkelijk in hun rokskes kunnen. Struinde Pinterest nog eens af voor een cirkelrok in 6 delen ( voor die vogeltjes niet alle kanten te laten uitvliegen), mat de dochters op, tekende het patroon uit en begon eraan.



Voor de 2 groten klopte het perfect. En gek genoeg, voor mijn 3 jarige, niet ... te krap en te kort. Geen idee hoe het komt, want ik heb alles verschillende keren nagemeten. Ik had al een vermoeden bij het ineenzetten, maar kon het niet nameten, wegens slapend model. In ieder geval, de jongste dochter heeft haar na-de-winter-rokje nu al, de middelste dochter moet maar wachten tot na de winter ( want het ziet er toch niet naar uit dat het nog een warme nazomer gaat worden) en de oudste dochter en haar vriendinneke zijn weer heel tevreden!

Iets voor mezelf

Het eerste projectje van de naailes zit er weeral op se. Ik koos voor dezelfde Alijn-rok als vorig jaar. Niet origineel, ik weet het. Maar het model staat me, en dat is het belangrijkste. Het was nodig ook, want vorige week begaf de rits het van diezelfde rok. Tijd voor een nieuwe! ( en als ik eens tijd en zin heb, komt er wel een nieuwe rits in de andere rok)

 Geen paspel deze keer. Ik  maakte de zakken wel dieper en breder. De stof is babyrib van Stenzo. In het echt ziet hij er warmer uit vind ik. Ik ga hem met plezier dragen deze winter!

Kleur in de badkamer

Tijdens mijn eerste jaar naailes kregen we de opdracht: maak eens een badjas. Ik maakte er ineens 2, voor de 2 oudsten van het gezin. Nu, 3 jaar later, zijn de 2 jongsten aan de beurt.

De stof komt van het stoffenspektakel en is zeker kwaliteitsvol. De badjassen van de 2 oudsten worden heel regelmatig gebruikt en gewassen en zijn tot hiertoe nog in perfecte staat. Ik maakte deze badjassen volgens hetzelfde patroon. Goed groot ( ik denk dat ge de jongste niet meer ziet als ze hem aan zou hebben), maar als dat wilt zeggen dat ik de komende 5 jaar geen badjassen meer moet naaien ... ;-)

Ik deed ineens aan stofverwerking en maakte van de overschot een handdoek en washandjes voor ieders. Bij mijn oudste waterrat naaide ik haar behaalde zwembrevetten op.

Lang leve kleur!

Pinterest #15

Ik pinde 2 weken geleden een tutorial voor het maken van een enveloppe in stof. Ideaal om een cadeaubon mooi te verpakken. Voor een verjaardag ofzo. En laat dat nu net hetgene zijn wat ik nodig had!

Ik gebruikte kamsnaps ipv een knoopsgat te maken en dat gaf ook een mooi resultaat ( en vooral sneller en netter).


Een snel klaar projectje! En eneke om te onthouden. Voor al die cadeautjes in de toekomst ... :-)

Opbergen van oorbellen

Ze heeft er lang op moeten wachten, ons oudste wolkje. Maar een aantal maanden geleden kreeg ze, voor haar 6e verjaardag, eindelijk oorbellen. Het eerste kwartiertje nadat ze geschoten waren, was ze vooral boos. Boos op mij, want ik had haar precies niet goed genoeg voorbereid op de pijn. Maar erna, was ze blij, heel blij!

Ondertussen zie ik een nieuwe verzameling aankomen. Een oorbellenverzameling. Lichtjes geïnspireerd door haar beste vriendinneke, die naar het schijnt 'héél véél oorbellen heeft, mama'. 6 paar heeft ze ondertussen en een spaarpot die wat minder weegt als ervoor. Ze hoeft niet alles zomaar te krijgen, niet waar.

Ik begon ondertussen al te broeden op een manier om ze netjes weg te bergen, die oorbellen. Ordelijk, dus niet zomaar in een potje waarvan de kans heel groot is dat het toch ooit eens op de grond belandt, en wat dan? Maar ook iets dat mooi presenteert. Pinterest, weeral een bron van inspiratie! Ik wou zelf iets maken en bestudeerde dus de foto die ik op het online prikbord vond. Vroeg hier en daar raad en knutselde uiteindelijk dit in elkaar:

Het oorbellenboekje!

 Het is een stoffen boekje. Gevuld met knutselrubber en dicht te klikken met een drukknoop. Als je het boekje opendoet, zie je 4 bladzijden waarin oorbellen geprikt en tentoongesteld worden.

Je kan het gewoon op tafel laten liggen ter decoratie, maar ook bvb tussen je boeken zetten in de kast. In ieder geval, er moet niet in allerijl tussen de oorbellen gezocht worden waar de tweede is. Geen kans op alles op de grond laten vallen en ga maar zoeken.

En het was een gezinsprojectje. Samen met de oorbellenverzamelende dochter heb ik het in elkaar gestoken. De drukknoop is op de rekening van mijne man te schrijven. Eerst probeerden we met kamsnaps, maar dat was geen succes. De drukknoop ging beter. Al had hij wel te laat door dat hij er ze verkeerd had ingeslagen. Daarom de strijkapplicatie van een bloem erop, om het foutje te verdoezelen. Maar toch, héél tevreden!

Ik heb al een aantal verbeteringsideetjes voor de volgende boekjes. Want dat ze nu al een succes zijn, is zeker. Ik heb al een aantal bestellingen, van oa dochterwolk nr 2 en het nichtje. Die allebei nog gaatjesloos door het leven gaan, maar wel een oog hebben voor trends ;-)

Ariadne

 Ik maakte in die laatste week van het schooljaar ook nog iets voor mezelf. Ik vond hem hier. Niet alleen een gratis patroon, maar ook een model dat flatterend is voor mijn figuur. Ik kocht de stof een tijdje geleden over van deze creatieve mama. De uitsparing in de rug liet ik achterwege, ik vond de print zo al druk genoeg.

De foto doet geen recht aan de werkelijkheid, maar ik ben wel tevreden! Oke, hij is wat te lang, maar dat valt niet zo op ( eigenlijk ben ik gewoon te klein). En, zoals je ziet, ik moet er wel iets onder dragen met een hogere hals. Hij valt nogal los vanboven, zakt soms wat af en op zich is dat geen probleem. Wel als je een peuterdochter hebt die de neiging heeft om je t-shirt altijd naar beneden te trekken als je ze vasthebt.

Het stak snel in elkaar, ondanks dat het tricot is en ik moest zien dat de strepen mooi doorliepen. Vooral voor het rugpand een uitdaging, want dat heb ik in 2 delen moeten knippen, anders kreeg ik niet alles uit de stof. Maar het lukte perfect!

Bandwerk

De laatste week van het schooljaar en de eerste week van de vakantie werd nog een drukke week ( al lag dat volledig aan mezelf). Door oa de kracht van gezamenlijke feestjes, mochten de 2 oudsten 7 kindjes een gelukkige verjaardag wensen. 6 van de 7 kregen een gepersonaliseerd zakje met daarin een cadeautje. 1 kindje viel helaas uit de boot, want vlak ervoor werd ik ziek. ( Dat is nu eens ne moment om goed ziek te worden se. Eerste week groot verlof, alle kinderen thuis, vader uit werken en moeder ligt plat). En dan maakte ik ook nog 2 zwemzakken als onderdeel van een ruil ( geruild tegen 2 dikke boeken, iedereen tevreden!).

Ondertussen maak ik zo'n zak, inclusief knippen en flocken, op nog geen 3 kwartier. Bandwerk, het loont. Doordat het hier zo chaotisch was, heb ik blijkbaar maar van 3 zakken een foto getrokken.

Ook heb ik mijn idee om voor elke jarige iets te maken, niet gehaald. In de maanden maart, april en mei had ik noch de tijd, noch de zin om me veel achter mijn naaimachine te zetten. Maar ach, dat is dan voor volgend schooljaar!

Geslaagd met vlag en wimpel

Het einde van een schooljaar is weer daar ...

En dat betekent bedankcadeautjes! Ik koos deze keer resoluut voor iets dat in de klas gebruikt kan worden. Want de meisjes hebben ieders een juf en de zoon heeft er zelfs 2. Maar eigenlijk hebben de turnjuf, de zorgjuf, de logopediste en de kinderverzorgster ook super werk geleverd. Maar dat telt al aardig op als ge voor elke juf iets wilt doen. Daarom, de klascadeau.

Ik gaf de klasjuf telkens een kaartje met daarop een persoonlijk tekstje. Dat de juf ons peutertje zo goed heeft verwelkomd in de klas en zo goed weet om te gaan met haar koppigheid en streekjes. En dat ze steeds zo'n leuke en creatieve dingen verzint. Een bedankje voor de juffen van de zoon, omdat ze regelmatig hun handen hebben vol gehad met hem ( en zijn vriendjes) en maar moeten weten om te gaan met zijn enthousiasme, spontaniteit en vooral deugenieterij. En ook eentje voor de juf van de oudste. Die door omstandigheden ook haar juf was in de peuter en eerste kleuterklas, waardoor ze eigenlijk vooral DE juf was van ons oudste wolkje. Die heeft geholpen ons heel stil en verlegen peutertje te doen opgroeien tot een wel heel leergierige kleuter, door ze steeds nieuwe uitdagingen aan te bieden.

Jawel, ne hele dikke merci voor alle juffen, en ne proficiat, want als juf zijn ze geslaagd met VLAG en WIMPEL :-)

Geruild #2

 Overlaatst las ik op facebook een oproep. Of er iemand wist waar je goedkoop een trampolinenet kon kopen. Nu moet het lukken dat wij ons trampolinenet al een jaar niet meer gebruiken doordat onze trampoline ingegraven is. Dus hebben we het aan haar gegeven.

En in ruil? Maakte ze deze prachtige knuffels voor onze kinderen! Voor de oudste een regenboogpop, voor de zoon een stoere brandweermanhelm, voor de middelste dochter - uiteraard - een Hello Kitty en voor de jongste een vrolijk olifantje.

Echt een supergoede ruil! Want er wordt hier nogal gespeeld met de knuffels! Enkel de brandweermanhelm is niet zo'n groot succes. "Tis te warm mama". Maar wacht maar tot het frisser is.

 Ik ben verkocht, aan dat ruilen :-D

Glitter and Glamour part 2

Vandaag was het feest op onze kindjes hun school. Thema Glitter and Glamour. De oudste kon haar kleedje nog gebruiken van het grootouderfeest. De zoon moest gewoon een zwarte broek en wit hemdje aandoen. Schoot alleen mijn jongste schoolgangerke over. Van de overschot die ik nog had, maakte ik een double-square-circle-skirt. Gevonden op Pinterest natuurlijk ( echt, zo'n verslavende bron van inspiratie!)

- De afmetingen waren wat gokken. Ons peutertje meet, van taille tot knie, 25cm. En haar taillebreedte is 52cm. Die 52cm deelde ik door 6,28 ( 2xpi) => 8,2. Die 8,2 telde ik bij elkaar op. Dus mijn cirkel moest 16,4 cm diameter hebben. Mijn HelloKittyTupperware pot bleek de ideale diameter te hebben.

- Ik knipte 2 rechthoeken van ongeveer 70cm op 70cm ( 2x 25cm beenlengte plus diameter voor de taille plus nog wat reserve voor de zekerheid).

- Zocht het midden op en zette mijne pot erop. Errond tekenen en uitknippen. Ik wist dat de punten zo wat langer zouden uitvallen, maar liever te lang als te kort, niet waar.

- De 2 vierkanten zo op elkaar leggen dat je 8 punten hebt uitsteken. En dan samenstikken met een brede elastiek ( of tailleband of boordstof, al gelijk, maar ik koos voor brede elastiek).

Et voila!

Ik versierde ook een wit t-shirt met een geflockt strikje en grijze viltstiftstipjes als ketting. En haar vriendje / danspartner kreeg een zelfgemaakt strikje








Ik had nog een paar minieme restjes over en het toeval wil dat Jules de klaspop momenteel op bezoek is. Ik plukte hem uit bed gisterenavond, tekende zijn pyama over en maakte van de restjes een glamourbroekje, debardeurke en strikje. Ook Jules mag feesten in stijl, nietwaar!

Zelfgemaakte outfit of niet, ons peutertje zag het dansen op dat podium helemaal zitten. Tot het zover was. Ze heeft meegedanst ja. In een hoekje van de tent. Op alle liedjes. Maar niet op het podium. Die primeur houdt ze nog even voor zich!