Een terugblik op 2014.

Ik weet niet meer op welke blog ik het overlaatst las, maar ik vond het wel een leuk ideetje: een top10 van mijn meest gelezen berichten geblogd in 2014. Dus hier komt die dan:

10) Onze uitstap naar Bobbejaanland opent de top 10. Mijn eerste grote project met de cameo. De t-shirts worden nog steeds graag gedragen. Hier en daar is een hoekje losgekomen van een letter maar maar op een paar t-shirts.

9) De DIY legokamer staat op de voorlaatste plaats. Een heel recent bericht, dus leuk dat het toch in mijn top 10 is terechtgekomen. Ze ziet er al niet meer zo netjes opgeruimd uit als op de foto's, maar er wordt nog steeds graag in gespeeld.

8) Oorbellenboekjes! Een groot succes, zowel hier thuis, als bij de meisjes die ze tot hiertoe cadeau kregen.

7) Het haaienverkleedpak voor een neefje.

6) Creaties waar ik heel trots op ben: onze outfits voor het lentefeest. De zoon keurde zijn broek af na een paar keer dragen. Ze paste mooi aan, maar hij heeft graag meer ruimte in zijn broeken. De kleinste was er al snel uitgegroeid. De middelste dochter droeg de dag erop naar school heel trots haar feestkleedje. En besloot dan dat het een goed idee was om het nog mooier te maken. Ze zorgde ervoor dat ze even aan de aandacht van de juf ontsnapte en schilderde er met veel plezier zwarte strepen op. Die er natuurlijk niet meer uitgaan. Van het ganse schooljaar heeft ze 1x verf op haar kleren gehad en dat is dan natuurlijk op de enigste dag dat ze eens sjiekere kleren aan mocht doen ... Klein beetje hartzeer maar een wijze les geleerd. De oudste heeft, tot het kouder werd, regelmatig haar kleedje gedragen, zonder er ooit op te morsen.

5) Het bericht over onze gezamenlijke verslaving hier in huis: oorbellen. Ondertussen is onze collectie alleen nog maar uitgebreid. Zelfs de middelste dochter, die nog moet wachten tot de zomer voor oorbellen, heeft al 3 paar bijeen gespaard ondertussen.

4) Haalde net niet de top 3: Het Bloemenpak voor ons Bloemenmeisje. Nog steeds graag en véél gedragen. De trui dan toch, de broek ligt al lang aan de kant wegens te kort.

3) Het eerste bericht in mijn top 3 is er eentje van het begin van het jaar. Tassen gepimpt met porseleinstift en een kader die de kindjes voor mij geverfd hadden. De kader hangt nog steeds te pronken boven ons bed en de tassen worden nog dagelijks gebruikt. Afgewassen ook, en de kwaliteit van de stift is nog steeds even goed als dag 1.

2) Het bericht dat ging over onze - min of meer mislukte - poging om zelf oorbellen te maken uit fimo. Al worden ze wel gedragen, maar als ik zie hoe een pareltjes anderen kunnen fabriceren met fimo, voel ik me maar heel nederig. Er werd ook nog een oorbellenboekje bijgemaakt.

1) Mijn allerpopulairste bericht is You're my sunshine. Het gaat over het zonneverkleedpak van de oudste en is duidelijk graag gelezen. De trui zelf wordt ook heel graag gedragen. Past nog steeds perfect, ook al zitten er ondertussen een paar hardnekkige vlekken op.

Het is leuk om zo eens terug te kijken en te zien welke berichten inspirerend waren voor anderen. Aan alle lezers: keihard bedankt voor jullie komst en jullie reacties! Wij wensen jullie een zalig zorgeloos 2015!

Elsa vlecht, met fototutorial

Frozen. Ik dacht dat ik aan de hype kon ontsnappen, maar dat was buiten mijn 4-jarige dochter gerekend. Van de ene dag op de andere was ze fan. Grote fan. In haar spel is zij Elsa, want dochterlief heeft witte haren ( nu toch nog, zowel ik als de echtgenoot zijn donkerbruin van haren, het zou ons verbazen als ze ons witteke blijft), net als Elsa. En wilt ze natuurlijk een echte Elsavlecht.

Zus van 2,5 werd gebombardeerd tot Anna, met haar lichtbruine haren. Wat ik stiekem best wel leuk vind, want van al mijn kinderen zijn die 2 toch de grootste 2 handen op 1 buik. Echte zusjes. Nu toch, dat kan volgende maand alweer helemaal anders zijn! ( Grote zus is Olaf, wegens gebrek aan beter personage. Broer is Sven, en doet de laatste dagen niets anders dan zijn zussen rondtrekken op hun slee. Hun slee, die doet ook dienst als cape. Hun cape dat zijn eigenlijk de fleece dekentjes die op de zetel liggen om eens gezellig onder te kruipen.)

Maar bon, hier thuis weten ze dat ik graag vlecht en wel is experimenteer. Anderhalfjaar geleden besliste de oudste dat ze haar lange lokken - en vooral veel bijhorende knopen - beu was en sindsdien is er niemand verder geraakt dan schouderlengte. Voor het gemak ben ik er blij om, maar ik word wel serieus beperkt in mijn 'creatief met haar'.

Gelukkig zijn daar de vriendinnetjes van de dochters en nichtjes waar ik me eens mee mag laten gaan! Ik heb al aan een paar vriendinnen de techniek uitgelegd. Maar nu de Elsavlecht in het land is, kreeg ik terug meer vragen hierrond. Daarom een poging voor een fototutorial. Ik ben er zeker van dat je nog meer tips / handigere tips vindt via internet, maar ik doe het op mijn eigen manier. Altijd al gedaan zo ;-)

Hier gaan we:

- Elsa haar vlecht valt over haar linkerschouder, dus ik begin rechts van de scheiding. Ik pak 3 kleine strengetjes haar en begin te vlechten.

- Eerst de linkse over het midden, dan de rechtse over het midden. Goed aantrekken ondertussen. Dat aantrekken is belangrijk en ga je elke keer weer opnieuw moeten doen. Het zorgt ervoor dat de vlecht goed stevig blijft zitten. Met een beetje geluk zelfs wel een dag of 2 ( wat weer 2 dagen scheelt in het uitkammen van knopen en 'kapsel'discussies aangaan met je kind.)

- Nadat je links en rechts hebt gedaan, is het terug de beurt aan de linkse streng. Ik slaag hem meestal al over het midden, en terwijl ik met 1 hand de 3 strengen vastpak, pak ik met mijn andere hand een beetje los haar erbij en voeg hem bij de linkse streng.

- Ook de rechterstreng slaag ik al over het midden en dan pas pak ik er haar bij. Gewoon omdat ik het dan makkelijker vind om het vast te houden en de haren die erbij komen mooi strak te trekken. Vergt wel enige oefening denk ik, zeker als je het nog nooit gedaan hebt.

- Na een paar slagen zie je al of het mooi strak is aangetrokken. Zeker als je nog niet veel ervaring hebt ( maar ook als je al genoeg ervaring hebt en snel kunt vlechten) is een stilzittend kind heel handig. De mijne zijn getraind in stilzitten ( hebben het met scha en schande geleerd doordat het soms wel eens pijnlijk kan zijn als ze hun hoofd plots bewegen en je net heel stevig hun haar vast hebt.), maar je kan hun haar ook vlechten als ze aan het eten zijn ( doe ik 's morgens soms als ik snel wil zijn) of naar tv aan het kijken zijn. In ieder geval, met afleiding werkt het beter.

  - Het probleem met ons wittekopje is dat haar haren tot op haar schouders komen. Eigenlijk zijn ze te kort om helemaal rondom te vlechten. Dit loste ze zelf op door treurig naar huis te komen, die eerste Elsavlechtdag. Haar beste vriendinnetje vond het namelijk geen echte Elsavlecht, want die heeft bloemetjes in haar haren. Eigenlijk zijn het ijskristallen, maar met bloemetjes, daar kon ik iets mee! We zochten een paar bloemenrekjes in de schuif vol haaraccesoires.

- Wanneer ik achter haar oor ben gekomen met het vlechten, maak ik er een staartje van, met een bloemenrekje.

- Het staartje verdeel ik terug in 3 strengen en ik begin gewoon terug met vlechten.

- Soms steek ik er nog een extra rekje in. Het is natuurlijk niet hetzelfde resultaat als wanneer je lange haren hebt, en vanachter oogt het soms wat slordig, maar voor een Elsafan met kortere haren is het een schitterende oplossing!

- Het kan soms moeilijk zijn om helemaal rond te vlechten omwille van de scheiding. Ook hier: oefenen oefenen oefenen. Ik pak altijd strengen haar bij die beginnen van de scheiding. Niet te dik en liefst recht naast de streng waar ze moeten bijkomen. Geen te grote plukken haar bijpakken, maar ervoor zorgen dat het gelijk wordt verdeeld.

- En dan vlecht je gewoon helemaal door tot het einde. Rekje erin ( met bloemetje voor een nog groter Elsa-effect) et voila!


En eens ze doorhebben dat een Elsavlecht tot de mogelijkheden behoort, heb ik meestal nog geen 5 minuten na binnenkomst de vraag of ik ook een Elsavlecht wil maken bij hun. Met plezier!

Cadeautjes met Cameo

 Een cadeautje voor een klasgenootje van de oudste. Verzot op paarden dus dat zal wel een succes zijn! Hoop ik. ( moet nog afgegeven worden, maar de mama heeft geen facebook dus normaalgezien zit ik wel 'safe')

En al een preview van 1 ( van de) cadeautje van ons jongste spruit. Ik maakte hem eigenlijk al eens, maar dan gespiegeld. Dat was in augustus. De week erop was ze er al uitgegroeid. Sindsdien is ze al 5cm gegroeid. Tijd dus voor een nieuw exemplaar voor onze Maya fan!

DIY lego room

 We hebben een opkamertje in ons huis. Toen we hier een dik jaar geleden kwamen wonen, sliep de jongste daar. Maar niet lang erna sliep ze eindelijk door en bekende de zoon dat hij alleen slapen maar niets vond. Dus sliepen ze vanaf toen samen ( ondertussen is er nog ne kamerwissel geweest. De jongste en de oudste hebben minder slaap nodig dus slapen zij nu samen. En onze 2 'slaapkopjes' slapen ook samen.)

Dus kwam het kamertje vrij. Klein, ieniemiene raampje, wat doet ge ermee? Ik wist het al snel: die verdomde lego uit mijn living! Ik kocht bakken en hield me de afgelopen weken bezig met het uitsorteren van de lego per kleur. Op sommige bakken plakte ik een legosticker ( afhankelijk van de kleur die ik had liggen of net niet.). Er is ook 1 duplobak bij, maar de achterkant van het konijn werd niet uitgesneden door de cameo. Ik plakte ook nog een meerkleurensticker op de muur en ben er nog redelijk content over, ook al was het plakken met 1 hand in de gips niet evident. 

De muren versierde ik met lego-afbeeldingen, gevonden op internet en afgeprint. De zoon hield sinds een jaar alle dozen bij van de lego die hij kreeg, dus knipten we de voorkanten eraf en hingen ze ook op. Niet in een speciale volgorde, want die muur, dat is een 'work in progress' ;-)


Ik slaagde erin om alles een verrassing te houden voor de zoon. De blik op zijn gezicht toen hij zijn verjaardagscadeautje mocht uitpakken in de 'legokamer' was goud waard!

Helm op, fluo top en gepimpt scoutsuniform

 Bij ons op school doen ze mee met de Helm Op Fluo Top actie. Tussen de herfst- en de krokusvakantie kunnen de leerlingen elke ochtend een sticker verdienen als ze met een fluovestje aan naar school komen. En nog een extra sticker erbij als ze met de fiets zijn én hun helm op hebben. Is je kaart vol, mag je gratis naar Bobbejaanland. Er zijn ook nog andere prijzen, zoals gratis naar de Olmense Zoo en Circus Bruul.

Snel verdiend voor onze kinderen, aangezien er hier alleen heel uitzonderlijk met de auto naar school gegaan wordt! In het begin van het schooljaar zag ik een vriendinnetje van de oudste fietsen met een fluo-overtrek over haar boekentas. Vond ik een schitterend idee. Want zeg nu zelf, een fluovest is handig, maar het effect wordt wel tenietgedaan door de boekentas erover.

Dus maakte ik in de herfstvakantie deze boekentasovertrekken! De 2 grootsten gerecykleerd vanuit een fluovest van de echtgenoot zijn werk. De bloemetjesstof is een echte synthetische retrostof, gerecykleerd uit een gekregen kleedje van de schoonmoeder. De fluostrepen die ik daarop stikte, haalde ik dan weer van een versleten werkbroek, weeral van de man des huizes! Tot hiertoe zijn ze enkel de eerste week van november gebruikt, en toen was het nog niet zo donker 's morgens. Toen lag ik met mijn hand in de gips en reed ik met de bakfiets ( voor mijn evenwicht). Die nodigde uit om alle boekentassen in te gooien, dus zie je ze toch goed fietsen met hun fluovest. Mijn hand is nog steeds niet genezen dus zal ik nog wel even rondfietsen met de bakfiets en boekentassen vervoeren.


Ik pimpte ook nog wat scoutsgerief. De das van de zoon werd gepersonaliseerd, de das van de dochter kreeg een zonnetje erbij. ( Haar nieuwe 'lievelingssymbool' sinds de keuze van haar carnavalpak. Zéér ironisch, aangezien zij de meest driftige is van de 4.) Vorig jaar knipte ik zelf nog met veel moeite en een nagelschaartje haar naam ( waarbij de O vervangen werd door een knoopje omdat de O helemaal niet goed lukte.). Dit jaar rolde er vlotjes een zonnetje vanonder mijn cameo! Het overschotje streek ik op haar hemd. Eigenlijk was dat een idee van de broer, die als Kapoen nog geen hemd heeft ( en de Kabouterzus wel). Ik heb het zijne dan maar in een envelop gestoken en hoop dat ik die binnen 2 jaar ( als hij naar de Welpen gaat) nog weet liggen! Want zeker weten dat hij én jaloers gaat zijn én dat binnen 2 jaar nog gaat weten. Misschien kiest hij nog voor knoopjes als wielen, dat wist hij nog niet.

Smurferdesmurf

Ik riep een paar berichten geleden nog dat ik niet veel meer ging naaien voor de zoon. Maar toen kwam hij thuis met het thema van het scoutsweekend: de Smurfen. Hij ging niet akkoord met mijn suggestie van ne witte legging van 1 van zijn zussen ( ik kon het maar proberen) en wou zich pas verkleden toen ik een afbeelding liet zien van de knutselsmurf.

Ons venteke is nl sinds kleinsafaan voornamelijk geïnteresseerd in werkgerief. Werkman is zijn toekomstig beroep, sinds zijn 2. Verkleden doet hij nog steeds niet graag maar met dit kreeg ik hem toch overtuigd!

Ik kocht in de Zeeman een fleecedeken voor 2,99€. ( Fleece, nog zo'n topper voor de zoon.) Legde een korte broek (want het is ondertussen toch al bijna 2 jaar geleden dat hij nog een lange broek heeft aangedaan) erop en knipte er losjes naast. Naaide er een lap bovenop en 2 linten voor de salopet. Kamsnapjes en een zakje vanvoor en klaar. Ik heb niets omgezoomd of netjes afgewerkt want ik ben er zeker van dat hij het vandaag, op het weekend, aandoet en dan nooit meer.

De riem gaat ondertussen al ettelijke jaren mee. De muts baseerde ik op het patroon dat ik gebruikte voor de minionmuts van het kampthema van de oudste. Tekende er een soortement smurfachtig iets boven, vulde het met de restjes witte fleece ( heb nog wel een deel over) en naaide er nog een binnenmuts in.

Normaal ben ik iemand die soms héél nipt werkt, maar deze outfit had ik vorige zondag al klaar. Gelukkig, want maandagavond blokkeerde mijn fietswiel, viel ik en zit ik hier nu met een gebroken hand. Een paar weken verplichte rust, want probeer maar eens te naaien, breien of haken met 1 hand ...

Een zomaartje

 Ik had zin om nog eens zomaar iets te maken. Het werd een gepersonaliseerd t-shirt voor de zus die het fietsen heeft ontdekt. En een oorbellenboekje voor de andere zus. Want met een creatieve mama die oorbellen maakt, kun je zoiets zeker gebruiken!

Afscheid en een nieuw begin

 De jongste begint overmorgen aan haar schoolcarriére. Dat betekent afscheid nemen van de onthaalmoeders. Definitief afscheid deze keer. De 2 jongsten gingen er vanaf hun 6 maanden, de zoon vanaf zijn 2 jaar. In totaal kom ik er al bijna 4 jaar over de vloer.

Ze kregen een grote doos koekjes en een kader om aan de muur te hangen. Ook hier weer een paar woordjes die niet recht werden uitgesneden door de cameo maar 'danserig'. Een origami geldvlindertje maakte het af.



En om in stijl boterhammetjes te eten 's middags, kregen ze nog een gepersonaliseerde legobrooddoos ook!

Hip hip hoera!

 De meter van ons jongste spruitje scheelt exact 30 jaar en 3 dagen met haar dochter. We werden uitgenodigd op hun gezamenlijke verjaardagsfeestje en dit jaar ging ik volledig voor het zelf maken.

Op het verlanglijstje van de bijna 4-jarige stond Barbie en My Little Pony. Ondanks dat ik zelf 3 dochters heb, ben ik helemaal niet thuis in die leefwereld. Dus koos ik voor 2 kadertjes, om haar kamertje te versieren. Op het silhouette van Barbie naaide ik een roze strikje.

Datzelfde roze strikje kwam terug op de achterkant van een t-shirt. Op de voorkant een 'Keep Calm' tekst die helemaal van toepassing is op de jongedame!

Als kers op de taart kreeg ze er ook nog een pennenzak bij.


Op het verlanglijstje van de moeder stond sponsorgeld voor een nieuw fototoestel. Ik vond een leuke tekst waar een fototoestel in voorkwam, sneed hem uit met de cameo ( waarbij hij ineens de fout inging bij het laatste woord maar ik had geen andere zwarte flockfolie meer dus het moest maar goed zijn ik vond het effect nog wel kunnen.)

Ik wou al langer eens origami met geld uitproberen, zo een cadeautje net iets leuker verpakken dan simpelweg een briefke af te geven en nu kreeg ik mijn kans. Pinterest uw vriend! Ik begon met een simpel hartje en vind het zeker en vast een geslaagd resultaat!

De rok en de pennenzak

 Ik knipte, ergens eind 2013, dit rokje al. In ne 128. Voor een cadeautje. Om dan, eens geknipt, te beginnen twijfelen over de breedte en er toch iets anders gekocht werd. Ik maakte hem nu pas af, met mijn eigen dochter in gedachten als model. Blauw en geel, de lievelingskleuren etc. Hij is heel mooi geworden, al zeg ik het zelf. Uit gabardine. De gele paspel maakt hem wat vrolijker. Stevig winterrokje. Past perfect. Behalve dan in de taille. Ze heeft zo'n zandlopermodel en daar was ik vergeten rekening mee te houden. Ik hoop dat ze nog ne cm of 4 breder wordt tegen volgende winter!

De zoon startte in september in het 1e leerjaar. In augustus koos hij dit dierenstofje voor een pennenzak. Met daarbij de mededeling dat hij eigenlijk nog steeds kwaad was op mij omdat ik de maand ervoor zijn dierenhemd uit zijn kast had gehaald. Terwijl ik dat uit zijn kast had gehaald omdat hij het in al die jaren nog geen 10x heeft aangehad. Want hij draagt geen hemdjes. Het is nogal ne speciale ;-)

In ieder geval, de pennenzak lag al geknipt klaar te wachten op een momentje tijd toen de zoon in de winkel ne pennenzak met de kleuren van Brazilië tegenkwam. Nog steeds aan het teren op de voetbalhype, werd hij op slag verliefd op de pennenzak. Ik zei dat hij hem niet kreeg van mij, want dat er thuis ne pennenzak geknipt lag te wachten op hem. Waarop de middelste dochter enthousiast uitriep dat zij die pennenzak met diertjes wel wou, want dat ze er nog geen had en dat zij volgend jaar naar het eerste leerjaar gaat. Tegen zoveel samenspannen kon ik niet tegenop en dus is nu de middelste dochter heel blij met haar pennenzak!

En de zoon kreeg de waarschuwing dat ik niet veel meer voor hem ga naaien. Zijn short die hij vandezomer persé moest hebben wilt hij niet dragen omdat hij hem te donker vind. Zijn voetbalt-shirt net hetzelfde, hij heeft hem amper gedragen deze zomer. Maar hij heeft het wel elke keer gezien als ik die kledingstukken uit zijn kast pluk om weg te doen. Dat mag dan ook weer niet!

Cadeautjes!

Cadeautjestijd! Ik maakte voor een vriendin, al een aantal maanden geleden, een hoes voor een strip en een boekenlegger met de tekst: " To read or not to read, what a silly question."

De 2 dochters van die vriendin kozen zelf de stofjes voor hun oorbellenboekje. Ik had bij mijn exemplaar al geëxperimenteerd met een lintje, voor die hangeroorbellen die helemaal sluiten en die dus niet door de pagina's gestoken kunnen worden. Hier stak ik er 2 in per bladzijde, want ik had al gehoord dat ze veel zo'n oorbellen hebben.

En toen de zoon ook nog eens liet merken dat hij mijn Mario-paddestoel-oorbellen geweldig vond, had ik ook voor hem een cadeautje. Want eigenlijk droeg ik die oorbellen niet, voor mij waren ze iets te zwaar. De hangers eraf halen en er sleutelhangers van maken was zo gebeurd!

Iedereen blij :-)