vrijdag 28 februari 2014

Mr. Crocodile

Natuurlijk kwam de zoon, daar in augustus, ook af met verkleedideetjes. Vorig jaar was hij een rode brandweerman. Dit jaar wilde hij een zwarte zijn, zei hij toen. Ik weigerde en legde hem uit dat ik niet van plan was om een pak te maken voor hem. Want dat hij dat rode pak maar 1x had aangedaan, met carnaval, en dat ik dat spijtig vond, omdat ik er zoveel tijd had ingestoken om het te maken.

5 minuten later kwam hij terug, met zijn rode brandweermanpak aan en vroeg of ik een zwart voor hem wou maken, nu hij het toch al 2x had aangedaan. Weer zei ik nee ( wel met schuldgevoel deze keer). Nog eens een halfuur later kwam hij weer af, met een legomannetje. Of ik dit pak kon maken voor hem? Wel zonder stekels aan de achterkant en zonder staart, want dat zou maar vervelend zijn. Hij zette daarbij zijn mooiste puppygezichtje op en ik ... kreeg het niet over mijn hart om nee te zeggen. Integendeel, ik dacht, oooh, een uitdaging, leuk!

Technisch gezien was dit inderdaad een uitdaging. Ik heb de bek gemaakt met 2 lagen stevige vlieseline, gestreken op een stuk oude veloursbroek van Mr. Wollige Wolkjes. Daar kwam dan nog eens 3 lagen fleece bij, 2 groene van de bek, 1 witte van de tandjes. Om er zeker van te zijn dat de bek recht bleef staan, liet ik hem beginnen van de kruin. Dat stuk zit verstopt in de kap. De bovenkant van de bek knipte ik zo, dat ik wat extra stof had voor neusgaten te maken en wat ribbels. Maar dat laatste mislukte wel een beetje. Tegen dat ik dat allemaal had bedacht, uitgevogeld hoe ik de stukken op elkaar moest stikken zodat het een duidelijke bek had en het had gestikt, was ik het zo beu dat ik de moed niet meer had om het los te tornen voor die 2 tandjes die niet helemaal goed waren meegestikt.

Ik zou kunnen zeggen dat ik er een korte broek van heb gemaakt, omdat zoonlief van heel de winter nog geen lange broek heeft aangehad. Maar dat zou een beetje liegen zijn. Want net nu wou hij wel een lange broek. Maar ik had stof te kort. Ik dacht dat ik zowel bij de haai, de zon, de bloem en de krokodil ruimschoots ging toekomen, maar om de 1 of andere reden was het bij allevier maar heel nipt. Bij de zon heb ik zelfs stof geleend voor de boordjes.

Het is dankzij de zoon dat ik op het idee kwam om hun verkleedpakken zo te maken dat ze hun trui ook zo konden dragen. Hij beloofde me plechtig dat hij dit kostuum meer zou dragen. En hij is zijn belofte niet vergeten. Toen hij het pak zag, was hij dolenthousiast en riep hij uit dat hij het altijd zou dragen. Alleen als het niet ging natuurlijk. Ik ben eens benieuwd.

Oh, en wat zei de oudste dochter vanmorgen aan het ontbijt? ' Mama, volgend jaar wil ik een pakje frit zijn. Of een reep chocolade.' Maar daar ga ik toch eens heel goed over moeten nadenken!
 







zondag 23 februari 2014

Voor een Bloem van een dochter

Die conversatie die de oudste een dik halfjaar geleden begon, die heeft natuurlijk ook nog een vervolg. Dochter 1 zei dat ze een zon wou zijn, waarbij ik me afwachtend opstelde. En dan zei dochter 2:

'Mama, ik wil een bloem zijn.' En ik? Ik was onmiddellijk enthousiast. Want ge moet weten, de naam van dochter 2, dat was een hele zoektocht. Op 28 weken zwangerschap vonden we pas een naam waarvan wij allebei het gevoel hadden dat die perfect bij onze dochter paste. Toen zei ik al dat ze, willen of niet, ooit verkleed zou gaan als bloem. Hoe zalig is het dan wel niet dat de 3-jarige er zelf voor kiest, zonder enig benul van de betekenis van haar naam. En kijk ne keer hoe een perfect bloemeke ze is!

 De werkwijze van de kap is dezelfde als haar outfit van vorig jaar en van de zonnige zus. Deze keer maakte ik zakken in de broek, van de restjes fluoroze fleece. Ze koos de kleurencombinatie zelf, inclusief de roze binnenkant van de kap. Van deze trui ben ik zeker, die gaat gedragen worden tot ze rotversleten is!

zondag 16 februari 2014

You're my sunshine

We schrijven begin augustus 2013. Het was toen warm, weet u nog? En zegt mijn oudste wolkje daar, vanuit het niets: " mama, ik wil met carnaval een zon zijn." Ik vond dat ze er belachelijk vroeg mee afkwam en weigerde te denken aan februari, die koude maand ( al valt dat achteraf gezien nog best wel mee dit jaar!). Maar zij hield vol. Ik vroeg haar de maanden die erop volgden een paar keer of ze nu al wist wat ze wou worden met carnaval en kreeg steevast ZON als antwoord. Dus waagde ik het er in november op en kocht gele fleece.

Ik had u hier al gewaarschuwd: er komen nog broeken en hoodies tevoorschijn. Ook nu weer een maat groter gemaakt. De pieken van de zon gaven me wel even kopzorgen. Ze mochten niet te groot zijn, want dan zouden ze niet mooi recht blijven staan. Te klein en het is geen zicht. Ik vind ze zelf redelijk goed gelukt, al durven ze wel eens 'flappen'. Ik had wel even schrik, want toen ik de kap afmaakte in de naailes en ze eens even op mijn eigen hoofd zette om te zien of het het juiste effect had, kreeg ik de algemene reactie 'vrijheidsbeeld'. Maar ik ga er maar vanuit dat het aan mijn statige gezicht ligt *kuchkuchhoestbui*

In ieder geval: mijn zonneke straalt van contentement!


vrijdag 14 februari 2014

En de gelukkige is ...

... *tromgeroffel* ...

Ik noemde de namen op en volgens de kinderen sprong er ene uit wegens 'gek en grappig'.

Mamadammeke, ge hebt gewonnen!

Laat je hieronder je mailadres achter, dan kan ik je de code doormailen. Veel plezier ermee!

woensdag 12 februari 2014

Give away herinnering ...

... voor diegenen die hun iphone of samsung graag willen pimpen!

Mijn geluk is trouwens nog niet gekeerd, ik won vandeweek ook nog de give away bij Alfonsiene. Superblij ben ik ermee. Kan al niet wachten om iemand vrijdag ook zo blij te maken!

zaterdag 8 februari 2014

Valentijns fotocover GIVE-AWAY!

Al zeker 2 jaar doe ik mee met give-aways. Zonder al teveel succes. Ergens in 2012 won ik er 1, bij hun. En dan niets meer. Tot afgelopen week. 2x in 1 week!

Eerst won ik een flockje bij Naaistaart. Ik koos iets voor de zoon uit mijn flockbord op pinterest. Vertelde hem dat ik een prijs voor hem had gewonnen. En scoorde punten toen hij uitriep: 'oooh, die kraan die ik overlaatst op uwe computer heb gezien?!' Want jawel, dat had ik gekozen. Ik ben nu op zoek naar een effen groen t-shirt, want hij wilt persé die kleur.

En dan gewonnen give away 2. Een fotocover weggegeven door mama van 5. Ik deed mee met heel weinig hoop, aangezien er veel reacties op waren. En redeneerde, ik heb een samsung, mijn ventje heeft een iphone, hoe groot is de kans dat onze telefoons niet compatibel zijn met de hoesjes. Heel groot blijkbaar. Want daar zit ik nu, met een code voor een gratis cover, een ideale foto en 2 niet-passende telefoons.

Omdat ik het een beetje overdreven vind om een nieuwe telefoon te kopen, enkel en alleen voor de cover ( al heb ik er wel zeker 1 seconde over nagedacht), geef ik mijn code dus weg.

Wat moet je doen? Heel eenvoudig. Reageer op dit berichtje. Of, indien dat hier niet kan, op facebook. Volger zijn helpt, reclame maken ook. De give-away loopt tot Valentijn. Dan kan de winnaar het object van zijn liefde op een hoesje plaatsen. Hier kun je zien of je de juiste telefoon ervoor hebt. Veel succes!

woensdag 5 februari 2014

Efkes tussendoor

Zo efkes tussendoor maakte ik de scoutsdas van de dochter wat herkenbaarder. Haar naam erop geflockt en een knoopje ipv de letter O.

En deed ik ook wat verstelwerk. Normaal blog ik mijn verstelwerk niet, want zeg nu zelf, is er iets saaier?

Maar ik ben zo verliefd op deze broek! Ze past nu perfect voor onze jongste spruit. En ik kreeg het niet over mijn hart om ze weg te gooien. Ze staat er koddig mee. Dus toen er vanvoor een klein gaatje verscheen, gebruikte ik de omgekeerd appliqueren techniek. Nu ziet ze er nog schattiger uit!

Soms moet het niet groots zijn om goed te zijn he :-)

PS: De laatste tijd swingen mijn bezoekersaantallen de pan uit. Helaas ook de anonieme spamopmerkingen. Iemand een idee wat ik hier aan kan doen?




Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...