Yorik vs Hello Kitty

De 1e november was het stoffenspektakel in Mechelen. Ik ging niet gaan. Tot mijne man om 15u30 zei: "Wat denkt ge, rijden we er snel eens naartoe?" Nu weet ik niet hoe het in jullie huishouden eraan toe gaat, maar over het algemeen krijg ik hier opmerkingen à la: "ik zou wel eens willen weten hoeveel stof je besteld en dan snel uit de brievenbus gaat halen voor ik thuiskom zodat ik het niet zie" ( bwa ... niet zoveel ... 1 of 2 keer per maand ofzo), "ge hebt stof genoeg, zie eerst maar eens dat dat opgeraakt" of " aah, gade weer naar uw tetteravondje" ( als ik op het punt sta om te vertrekken naar de naailes).

Dus als de man des huizes spontaan (!) voorstelt om naar een stoffenspektakel te gaan, zeg ik niet nee. Oke, de ganse weg naar daar mocht ik aanhoren dat hij op het werk moest gaan vertellen dat hij stof was gaan kopen en had gestrijkpareld etc tijdens zijn verlof en dus niets "mannelijks" had gedaan, maar daar kon ik best mee leven.

Toen we eraan kwamen, stond me nog een verrassing te wachten. Hij ging met de 3 oudsten op pad, terwijl ik met de jongste rustig de stofjes kon uitzoeken waarvan ik dacht dat ik ze nodig had. Weeral spontaan en vrijwillig. Ik kocht 2 kleuren badstof. En mijne man? Die liet de kinderen ieders een stofje uitkiezen dat ze mooi vonden. En koos er toen zelf nog een paar. Zodoende ging ik buiten met 1 zak stof. Hij met 4. Wat zei hij toen we naar buiten gingen: "och, volgend jaar komen we terug en dan kopen we meer." En dan zeggen ze dat naaien een vrouwenhobby is!

In ieder geval, ons peutertje koos daar een fleeceke van Hello Kitty en was er zo verliefd op dat ze het niet meer losliet. En de vloer van de Nekkerhal en passant meedweilde. Ik maakte er eindelijk een stoere trui van. De Yorik van Farbenmix. Wel met een rits erin en zonder zakken. Een groot succes!

Mijn voornemens voor 2013

Vele voornemens heb ik voor 2013 ( een wederkerende: die paar kilootjes teveel er afkrijgen. Lukt me nooit. Of toch nooit lang genoeg).

Het belangrijkste dit jaar is toch om meer aan mezelf te denken. Naaisgewijs dan. Ik zal het zo uitleggen ... moest onze wasmachine 2 weken kapot zijn, en de kinderen elke dag ne andere tenue aandoen, zouden er nog kleren in hun kast hangen. Ik daarentegen zou na 5 dagen al kleerloos door het leven gaan. De afgelopen 6 jaar is mijn leven een aaneenschakeling geweest van zwanger zijn en borstvoeding geven. We kozen bewust voor 4 kinderen kort op elkaar ( er zit respectievelijk 18 - 20 en 19 maanden tussen) en ik kies er ook bewust voor om telkens lang borstvoeding te geven ( respectievelijk 1 jaar, 2x 9 maanden en ondertussen toch ook weer 9 maanden en still counting). Ik koos dus vaak kledij in functie van gemak. Praktische kleding die meegroeit met een buik en borsten. Ik heb dan ook nog eens een hekel aan winkelen, dus als ik dan eens naar de winkel ga, grabbel ik meestal het goedkoopste mee. Dat is trouwens erger geworden sinds ik naai, want nu denk ik vaak, seg, voor dat geld kan ik het zelf wel én dan kan ik dit en dat detail veranderen dat mij niet aanstaat. Met als gevolg dat ik ondertussen maar voor de kinderen blijf naaien, en er zelf praktisch als een slons bijloop.

Tijd om dat te veranderen! Er komen geen kinderen meer, dus normaal gezien gaat mijn lichaam niet hard meer veranderen ( al blijf ik dromen over een paar kilootjes minder). Tijd dat mijn kleerkast terug wat gevulder raakt. Ik naai enkel nog voor mezelf. Verkleedoutfits en verjaardagscadeautjes uitgezonderd. Oh, en als het echt nodig is natuurlijk ( zoals de dochter die toch wel een ernstig gebrek aan kleedjes heeft in haar kleerkast). Maar voor de rest: ME ME ME!

Ik ben eens benieuwd. Ik vrees dat ik noodgedwongen een rokkenmadam word, want dat is wel vele gemakkelijker om te maken.

Ik moet er ook nog in slagen om dat te combineren met mijn andere voornemen: minder naaien. Meer tijd besteden aan mijn gezin, andere hobby's ( haken, breien), mijne stapel ongelezen boeken en vanalle andere leuke dingen!

Maar jullie wens ik in ieder geval al:

Pinterest #5: kerstboomversiering

Onze kerstboomversiering is een allegaartje van knutsels. Papieren sterren, zoutdeegfiguurtjes en strijkparelfiguurtjes. En nu dus ook gesmolten strijkparelfiguurtjes. Ik zag het op pinterest en het is supersnel klaar ( voor die kinderen die wel graag met strijkparels spelen, maar nog niet het geduld of de motoriek hebben voor zo'n heel figuurtje te maken).

- Leg, op een bakpapier, vormpjes om koekjes met te maken.

- Wrijf de vormpjes goed in met (olijf)olie

- Verwarm de oven voor op 200 graden.

- Zwier ondertussen strijkparels in het vormpje.

- Zie dat de bodem goed bedekt is en er geen gaten zitten in het figuurtje.

- Steek ze 5 minuten in de oven ( of langer, als ge ze meer gesmolten wilt hebben)

 - Haal de figuurtjes uit de oven en laat afkoelen.

- Haal ze uit het vormpje, was ze af, steek er met naald een draad door en hang hem in de kerstboom!

En ik kreeg vandaag ook nog een leuk presentje in de bus ... mijn allereerste gewonnen give away! ( ik moet heel veel geluk in de liefde hebben, als ge nagaat dat ik al een jaar regelmatig meedoe met give aways). Gekregen van Flooke. En ze pronken al in de boom, zo mooi! Bedankt Flooke!

Oehoe, Oehoe!

Sommige kleintjes staan te trappelen om de wereld te mogen verkennen. En komen dan al eens wat te vroeg piepen. Dit sterk kereltje zei 7 weken te vroeg hallo tegen de wereld. Op zijn geboortekaartje stonden uiltjes, dus haakte ik een uilenmutsje.

Ik ben er wel 3x aan begonnen, telkens met een ander patroon, telkens was er iets niet naar mijn zin. Dus haakte ik op mijn gevoel, net zoals bij deze mutsen. En het resultaat viel goed mee! Al heb ik ze enkel gepast op een poppemie wiens hoofd natuurlijk net iets kleiner is. Ik maakte ze met een omtrek van 38cm. Rekening houdend met het feit dat hij een prematuurtje is, dus een kleiner hoofdje, en dat ze liefst de hele winter mee kan gaan. Voor extra warm comfort kan er altijd nog een fleeceke ingenaaid worden.

Ik verpakte het in een uilen hobo sack, met naam erop geflockt en stak er nog een geflockt uilenkaartje bij. En verstuurde het, want als er iets is wat het kleine ventje echt niet kan gebruiken, zijn het wel ziektekiemen. En laat dat nu net iets zijn dat hier gratis te verkrijgen is. Dus ik hoop dat de ontvangers er blij met gaan zijn!

 Ondertussen maakte ik voor een jarig klasgenootje ook een hobo sack en stak daar nog een cadeautje in. Misschien moet ik ze eens op voorraad gaan maken voor de jongens die een feestje geven. Mijn plan in september was, voor elke jarige die een feestje gaf waarop 1 van mijn kinders welkom waren, iets te maken. Een hobo sack voor de jongens, een cirkelrokje voor de meisjes ( al moet ik tegen het einde van het schooljaar wel iets anders gaan verzinnen voor de meisjes die al een cirkelrokje hebben gekregen). Helaas ... het lukte voor oktober. Het eerste feestje in november was dat van mijn eigen zoon. En dat van zijn klasgenootje en medegeboortedatumdeler was een aantal dagen later. Toen was ik druk bezig met dit. Zij hebben dus geen zelfgemaakt cadeautje gekregen, dat zal iets voor volgend jaar zijn!

Zwarte Pietenstijl

Kreeg ze vorige week vrijdag weer een briefje mee in haar boekentas, die oudste van mij. Dat op 5 december de Sint op school komt. En dat diegene die willen, verkleed mogen komen als Zwarte Piet. Voor zoiets is ze wel te vinden natuurlijk. Op mijn opmerking dat ik de tijd niet had om naar de winkel te gaan, want dat ik moest werken, zei ze laconiek: 'kopen he mama'. Mijn hart steigerde. Ooit heb ik me voorgenomen dat ik geen verkleedkleren koop voor de kinderen, maar ze maak ( of krijg). Ik vind het ook leuk om te maken. Het maakt niet uit als het niet zo goed afgewerkt is, of er een foutje inzit, it's all part of the costume. En ik krijg de kriebels als ik op carnaval klassen zie met 5 MegaMindy's en 5 MegaToby's ( en rarara wat mijn dochter wil zijn dit jaar voor carnaval. Na een diepgaand gesprek bleek dat het masker de aantrekkingskracht is, en heeft ze nu gekozen voor een uil te zijn. Met masker. Ik ga al mogen beginnen brainstormen). Nee, als er verkleed moet worden, gaan we voor originaliteit. Of toch als het gaat.  Want ik moet hierbij stilletjes toegeven dat ik met Halloween eind oktober, wegens tijdgebrek, toch een heksenkleed en een pompoenpak heb gekocht. Aiai. De schaamte. Ik ben er nog niet goed van ;-)

Maar bon dus, het Pietenpak. Via via kwam ik terecht bij een handige gebruiksaanwijzing voor de broek, cape en muts van Piet. Ik denk dat het 1 van de eerste keren is dat ik niets veranderd heb aan het patroon en achteraf gezien ook niets wil veranderen. Of ja, misschien toch. De muts ploft wat te groot uit naar mijn zin, maar eigenlijk is ze zo ook goed. Ja, een perfect patroon voor mij, dat mag bejubeld worden! Kwam toevallig zo uit dat mijn dochter in ne 116 zit, net de maat die werd aangeboden.

Ik had nog een stapel Zeemanfleecedekentjes liggen en verknipte er 2 tot dit:

 

Iemand een idee wat haar lievelingskleuren zijn?

Tutorial wantjes met elastiek

Hier beloofde ik het al, de elastiekentutorial.

- Eigenlijk is die nog makkelijker dan de versie met boordstof. Ik koos er weer voor om wantjes zonder duimen te maken. Voegde alleen nog wat extra naadwaarde toe. De omtrek van een hand tekenen is 1 ding, je mag niet vergeten dat een hand volume heeft ( waar ik niet genoeg rekening mee hield). Zodoende, met extra naadwaarde!

- Waar de pols zowat begint, stik je op de slechte kant van de buitenwantjes een elastiek. Op de eerste foto zie je de elastiek er gewoon opliggen. Op de tweede foto zie je hoe de elastiek helemaal uitgerokken is.

- Het is belangrijk dat hij helemaal uitgerokken is! Dus dat er goed aan getrokken wordt. Het is ook belangrijk dat je achter je voetje echt goed meetrekt aan de stof. Anders komt het niet goed.

- Met een kleine zigzagsteek zet je de volledig uitgerokken elastiek vast, zoals je ziet op de derde foto ( ik gebruikte speciaal een andere kleur garen om het verschil goed te laten zien aan jullie)

- Je zet de buitenwantjes aan elkaar ( goede kanten op elkaar). De binnenwantjes ook. Ik maakte mijn binnenwantjes een beetje kleiner als mijn buitenwantjes, zodat ze mooi in elkaar passen.

-Knip vlak langs de naad de overschot weg.

- Leg de polsopeningen ( is dat wel een bestaand woord?) tegen elkaar, met de goede kanten binnenin. Zie dat je schoenveter ( of wat je dan ook als lint wil gebruiken) al helemaal in 1 van je wanten zit. Laat het uiteinde tussen de 2 openingen piepen.

- Stik helemaal rondom, laat een keergat open.

- Trek de wanten door het keergat en naai het dicht.

- Doe nu net hetzelfde met de andere want.

- Klaar!







Hier zie je ook de gele wanten die ik maakte voor de zoon. Uit dit stofje, want ik had niet genoeg meer over van de blauwe sterrenstof. Hij is er gek op. Ik vind ze meer aanvoelen als ovenwanten ;-). Maar zijn handjes zijn warm en dat is al wat telt!