Op deze trui heb ik anders ook wel weer een eindje op gevloekt. De stof plushte af en toe en mijn machine - een goedkoop Aldimachientje - sloeg regelmatig vast. Grrrrr. Dan ging het met de tricot wel een pak sneller! De kap staat er ook maar raar aan vanvoor. Ik kreeg het gewoon echt niet beter, elke keer sloeg mijn machientje vast. Maar soit ... zoals je kan zien, zijn ze allebei dolgelukkig met hun nieuwe trui. En ik ook. Zeker omdat ze allebei de neiging hebben om tegen iedereen te vertellen dat hun mama die speciaal voor hun heeft gemaakt. Zonder dat ik ze heb moeten opstoken daarvoor. Het leven kan toch schoon zijn he. Bij deze wensen wij jullie nog een ...
geweldig gelukkig gezond en gek 2012! |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten