Random Snippets #2

Random Snippets van de afgelopen maand:

Ik werd geïnspireerd door Annelyse.

Snippets zijn korte stukjes, snippers.
De Random Snippets zijn een verzameling van nutteloze weetjes en gedachtekronkels die ik nog even levend wil houden voordat ze samen met de rest verzinken in de vergeetput der vergankelijkheid.

• De vakantie is weeral bijna in de helft, dat vliegt toch nogal.
• Hierbij ook een ode aan het speelplein: onze kinderen zitten veel liever daar, waar ze een hele dag mogen doen wat ze willen, in plaats van thuis, waar ze af en toe ook eens moeten helpen ( want zo'n moeder ben ik wel). En hey, het is vakantie voor iedereen, dus ik laat ze maar gaan. Mama verdient ook af en toe rust.
• De 2 oudsten gingen op scoutskamp en genoten ervan. We kregen zelfs een briefje van de zoon ( gestuurd naar zijn beste vriendje, maar kom, dochterlief liet haar brief gewoon lezen toen ze thuis kwam): ' ik wens je veel geluk'. Ne mens zou denken dat hij op wereldreis vertrok.
• Ons R. stond op scoutskamp gekend als heel stil en schattig ( als jongste van de groep). Dat veranderde snel toen de Kabouters tegen de Welpen Dikke Bertha moesten spelen. Ze lijkt een makkelijke prooi. Maar nadat ze een Welp van 2 jaar ouder en een kop groter zonder pardon optilde en neergooide 'gelijk ne patattenzak' dierven ze toch niet meer te dichtbij komen. 
• Als ze zo blijft reageren tegen dat ze uit begint te gaan, kan ik gerust zijn.
• De zoon stond er dan weer gekend als ne hevige wiens tetterke nooit - maar dan ook echt nooit - stilstaat. Ook geen verrassing.
• Wacht maar tot volgend jaar, dan gaat ons F. ook mee. Ik gok dat die gekend gaat staan als koppige uitdager met veel decibels.
• Begonnen we met het ombouwen van onze legokamer naar badkamer. Dat gaat een werk van lange adem worden vrees ik.
• De kelder moest daarvoor ook leeggemaakt worden ( zodat er buizen konden gestoken worden voor het sanitair), inclusief mijn voorraadkast. Ik vond er producten die vervallen waren sinds augustus 2012, wat heel straf is, aangezien we hier wonen sinds oktober 2013.
• Ik merkte ook dat we eigenlijk niet meer bakken. In ons vorige huis bakte ik wel eens cake of koekjes met de kinderen, maar ik ga denk ik nooit vriendjes worden met deze oven.
• Een uitspraak van onzen T: " Ik word later kleutermeester, want tegen dan weet ik toch niet meer wat ik in het lager heb geleerd en die kleuters moeten toch alleen maar spelen, dat is wel heel gemakkelijk voor mij dan." Als er kleuterjuffen/ - meesters zijn die een hartig woordje met hem willen spreken: be my guest.
• Een gefluisterde uitspraak van ons L: " Gij vertrouwt mij gewoon niet." nadat ik haar verbood om alleen op verkenning te gaan in het zwembad. 3-jarigen met een attitude!
• Nog een luidkeels geroepen uitspraak van ons F: " Geen! Mijn mama draagt er geen!" Klinkt onschuldig, maar als ge weet dat de vraag - gesteld door een acteur tijdens een toneel - was ' welke onderbroek draagt de mama', wordt het wel wat gênant. Laat het duidelijk zijn: ik draag er wel.
• En helaas was het niet de eerste keer dat ik voor schut werd gezet tijdens een toneel. 2 jaar geleden waren we aanwezig op een totaal ander toneel, op een totaal andere plaats, waar de acteur vroeg wat de mama's 's avonds deden. Mijn zoon was er als de kippen bij om heel enthousiast zijn antwoord te roepen. Want ik had de dag ervoor buikgriep gehad en ik verdenk hem ervan om gewoon eens heel luid 'diarree' te willen roepen. 
• En dan zeggen ze dat het belangrijk is om kinderen van toneel te laten proeven. Maar ik begin daar toch van terug te komen.
• Werd ik 31 afgelopen maand en is het de 30e keer dat het regende op mijn verjaardag. Zomer heet dat dan ...

De zusjes brandweer

Dat brandweermanstofke waar de jongste voor koos, dat toverde ik om in een kleedje. Op haar eis natuurlijk. Want die jongste is toch wel de meest kieskeurige van de 3 meisjes. Vaak vind ik kleren vanonder verstopt in haar kast, die ze eruit heeft gehaald omdat ze die niet wil dragen. Meestal omdat het niet zacht genoeg is of niet los genoeg zit. Trekt toch wel meer op haar broer.

Ik gebruikte een patroontje van Farbenmix dat ik al zeker 3 jaar niet meer gebruikt had. Ik tekende geen naadwaarde aan de hals, zodat het zeker groot genoeg was. Ik heb bij het roodborstjeskleedje de halsopening moeten verbreden na een paar maanden, daarmee.

Toen het kleedje af was, zei ons F. heel verbaasd: "oooh, dat is echt wel mooi!" En voila, dezelfde dag nog had zij een bijpassend t-shirt ( ik vermeld er wel even bij dat het toen nog school was en ik toevallig tijd en zin had om wat te naaien.) Ik gebruikte weer de 122/128 van SVDHZ 2 en ik vind hem eigenlijk heel goed passen, misschien alleen wat breed.

Ondanks dat ik het op voorhand nooit zou hebben ingeschat als stof geschikt voor een kleedje, vind ik het eindresultaat nog heel geslaagd. Het leukste: er staat zoveel op de stof, dat de vlekken die ik er niet meer uitkrijg niet zo hard opvallen.

Lookin' Good

 Ik liet de cameo weer eens werken. De 2 oudsten zijn net terug van hun scoutskamp. Thema van de dochter: de 7 werken van Hercules. Thema van de zoon: monsters. Ze wilden niets te groot / opzichtigs als kostuum, dus werden het gewoon 2 gepimpte t-shirts. Pegagus werd er snel snel opgestreken - ik was deadlinegewijs nogal nipt - en ik merkte achteraf pas een rimpel op zijn hoef. Maar die hoef loste al na de 1e wasbeurt na het kamp dus die strijk ik er nog eens fatsoenlijk op. En de zoon kreeg Mike, van Monsters Inc op zijn t-shirt ( ik heb nog altijd niet durven vragen of hij het effectief gedragen heeft.)

Ons F. heeft al een jaar haar bril en overlaatst bleek haar beste vriendinnetje ook een bril nodig te hebben. Ze koos ook voor ongeveer hetzelfde exemplaar en de meisjes kregen een bijhorend t-shirt ( en het moest in het donkerblauw van ons meisje want hun bril is ook blauw). Het was eigenlijk begonnen als mopje, de mama van het beste vriendinnetje had een beetje schrik voor wat de oogarts ging zeggen en ik had gezegd dat ze van mij een cool brillent-shirt kreeg als ze toch moest brillen. Want meisjes met brillen, die zijn cool ( ik ben er zelf ook eentje ;-))

Ik had al een t-shirt beloofd aan de oudste met teenslippers en de jongste, die wou natuurlijk ook iets. Iemand nog verbaasd dat het kind koos voor een grote en kleine vis?

Kleedje. Met vlinders. Weer vlinders.

 Het kind had geen enkel zomerkleedje. Ze groeide uit haar lentefeestkleedje, want dat had ik net passend gemaakt, toen. En uit alle andere die in haar kast hingen. Het arm schaap. Ze vroeg of ik 1 kleedje wou maken voor haar. Eentje maar. Meer moest ze niet hebben, maar zo heel af en toe draagt ze graag eens een kleedje. Nederig meisje ;-)

Tijdens het zoeken naar een patroon voor haar t-shirt, zocht ze ineens naar een patroon van een kleedje. Ik had op voorhand al een kleedje in mijn hoofd en was dan ook totaal niet verbaasd dat ze datzelfde kleedje koos. Soms heb ik een vrij goed idee van wat ze wil.

Nog steeds is ze verzot op een open rug, dus het kleedje dat in SVDHZ 2 staat, is daar perfect voor. Ik maakte een 134-140 voor mijn 8-jarige, en moest hem een beetje versmallen. Wat perfect logisch is, want ze is 'maar' 130cm.

Het overtekenen van het patroon zorgde eventjes voor twijfel, ik vond namelijk alleen de achterkant zonder ronde uitsnijding. De oplossing vond ik toen ik vlak erna het patroon wou overtekenen voor de t-shirts: het achterpand met ronde uitsnijding staat op een ander patroonblad dan aangegeven in het boek.

De rok was een beetje zoeken, want ik had niet meer genoeg stof om er een volledige cirkelrok van te maken. Ik tekende dus een beetje zwier en panden uit de losse pols en eigenlijk zwiert het nog redelijk goed. Met al die kleurige vlinders besliste ze dat rode paspel er het beste bij zou staan.

Ik begon aan het kleedje begin juni, toen zij en haar broer op zeeklassen waren. Voor de zekerheid knipte ik de rokpanden goed lang. En kreeg achteraf verbod om ze korter te knippen. Nu komen ze tot vlak over haar knie, maar ons R. heeft liever dat ze er volgende zomer ook nog in kan, en liefst de zomer erop ook nog, dan dat het volgend jaar weeral te klein is. Ze denkt ook nog eens aan haar moeder, hoe lief seg.

Vorig jaar gebruikte ik kamsnaps voor haar lentefeestkleedje. Dat kwam omdat ik toen nog nooit knoopsgaten had gemaakt met mijn machientje. Ik oefende toen, en oefende en oefende, omdat ik het niet wou verprutsen. Kent ge dat, dat ge 10 perfecte knoopsgaten maakt in een proeflapke, de 11e in de broek van de zoon, die compleet verprutst en dan maar voor de zekerheid kamsnaps gebruikt in het kleedje? Ik ken dat ;-). Deze keer zette ik me over mijn vrees en hupsakee, binnen de kortste keren had ik 2 perfecte knoopsgaten gemaakt!! De knoopjes zelf zijn niet goed te zien, maar het zijn witte bloemetjes, exact dezelfde als de kleine rode exemplaren die tussen de vlinders te zien zijn.