Fluosjaals

Het was al 3 jaar geleden dat ik het had gedaan. Breien. Waarom? Geen idee. Het is sneller om iets te naaien. Gemakkelijker om te haken ( zeker tijdens verplaatsingen). En toch, het ritmische getik van die breinaalden, het heeft wel iets.

Toen ik overlaatst in de Action fluowol ontdekte, was ik verkocht. Onmiddellijk! Sjaals zouden het worden. Cirkelsjaals meer bepaald. Voor op de fiets. Zichtbaarheid boven alles etc. Ik kocht 3 bollen wol, van elke kleur eentje en kon er 3 grote en 1 kleine sjaal mee breien. Tot op de laatste cm draad heb ik opgebruikt.

Ik wou er zo graag aan beginnen, dat het gebrek aan de juiste maat breinaalden me niet tegenhield. Ik plakte een potlood tegen mijn breinaald en dat ging even goed net iets minder vlot als met gewone breinaalden. Maar al snel had ik er van de juiste grootte in huis gehaald.

 Allevier een ander motiefke, dat ze zelf kozen en hopelijk ook zelf kunnen uiteen houden. Op de laatste foto ziet u de sjaals gedemonstreerd door mijn 2 oudste dochter en een vriendinnetje ( want de jongste dochter houdt nogal heel hardnekkig vast aan 1 sjaal en 1 muts, iets waar ik geen rekening mee had gehouden). Oh en ziet u daar links nog een hoopje fluo op de grond liggen? Dat is mijne zoon die zich spontaan op de grond liet vallen toen hij zag dat ik de kodak bovenhaalde. Mama paparazzi is in the house! ( en ja, dat van die korte broek ziet u goed. Terwijl wij allemaal al zweren bij om ter dikst ingepakt, houdt hij het liever fris en luchtig aan de onderbenen.)