Straal mijn troetelbeertjes, straal!

Het is weer die tijd van het jaar ... CARNAVAL!!!

En carnaval betekent hier: zelfgemaakte verkleedkleren! Ik maakte al eens een prinses en een werkman. Een brandweerman, uil en Hello Kitty. Vorig jaar waren het een haai, zon, krokodil en bloem.

Aan de nieuwsgierige reacties uit mijn omgeving te merken heb ik blijkbaar de lat hoog gelegd voor mezelf. Veel mensen zijn benieuwd naar wat ik gemaakt heb en hoeveel werk ik er in heb gestoken.

Dit jaar ging de zoektocht iets moeizamer. De oudste ( die er onder het jaar ook het meeste met bezig was) wou eerst een pakje fritten of chocolade. Tegen dat ik haar ervan overtuigd had dat ik dat echt niet zag zitten, ging ze voor pinguïn. Dat zagen ze allevier wel zitten. Maar toen ze in het begin van het schooljaar leerde over recycleren, wou ze liever als plastieken zak. Ze had het zelfs al gemaakt, in een grote plastieken zak 2 gaten in de bodem, benen erdoor en de hengsels over de armen. Ik vond het eigenlijk heel origineel en met een minimum aan werk. I liked it! Broer twijfelde tussen plastieken zak en voetballer. De middelste dochter wilde terug als bloem. En wel omdat ze in de kleuterschool een rode-loper-optocht houden. Ze verdelen de kleuters in groepjes ( alle prinsessen bij elkaar, alle brandweermannen bij elkaar, alle dieren bij elkaar, ...). Vorig jaar was het kind de enigste bloem en ze heeft daar naar het schijnt een showke weggegeven op die rode loper ... eigenlijk wou ze gewoon origineel zijn. Haar Frozenverslaving begon vlak nadat ze het pak gekozen had en ze twijfelde of ze geen Elsa mocht zijn. Twijfel was direct weg toen ze besefte dat ze dan moest concurreren met andere Elsa's! De jongste wist niet wat ze wilde, ah nee, dit is haar eerste carnaval op school.

Tegen dat we naar het stoffenspektakel gingen op 1 november,  vroeg ik - op 31 oktober - aan de jongsten of zij al een idee hadden. Roept ons oudste wolkje: "oh mama, ik ben van gedachten veranderd, ik wil ne troetelbeer zijn!" Ne troetelbeer begot. Veel nostalgie voor mij ( als kind keek ik er graag naar). Geen idee waar ze het vandaan had. Ze zei dat ze het eens op een plaatje had gezien en dat het haar wel schattig leek. Dus ik de rest ook even een internetcursus troetelbeer gegeven, want zij wisten niet waar ze het over had.

Op 5 minuten tijd hadden de meisjes hun troetelbeer gekozen en hun broer overtuigd om er ook ene te worden. Ze kozen ieders hun afbeelding en grappig genoeg bleek die perfect bij hun te passen toen ik later de betekenissen opzocht.

Slaapbeertje is perfect gekozen voor de oudste. Ze slaapt niet overdreven veel, maar ze is wel de beste slaapster van de 4. Sliep door op 6 weken, klokje rond op 8 weken. Sindsdien zijn de keren dat we er voor haar uitmoesten op 1 hand te tellen en het kind wordt 8 in mei. De 2 middelste kinderen waren nog sneller met klokje rond slapen ( respectievelijk 3 en 5 weken en dat voor borstvoedingsbaby'tjes), maar hebben heelder perioders gehad waarin ze vaak wakker werden. De zoon zelfs vaak night terror aanvallen, waarbij hij de longen uit zijn lijf krijste en de grote zus die in het bed ernaast lag gewoon er door sliep). De jongste sliep pas door met 18 maanden, dus wij waren in die periode heel blij dat er toch 1 van de 4 goed sliep ;-)

Brombeertje is op het lijfje geschreven van de zoon. Kiest snel de moeilijkste weg als het ook makkelijk kan en moppert graag en veel als er iets aan hem gevraagd wordt. Maar hij doet het uiteindelijk wel.

Lachbeertje, dat is helemaal onze middelste dochter. Als baby al was ze ons lachebekje. Bijna altijd goedgezind, zeker altijd in voor een mopje en gek doen.

En knuffelbeertje voor mijn jongste knuffelbeertje. Al heeft ze er een hekel aan om aangeraakt te worden door vreemden en kan ze helemaal verstijven, ze komt helemaal tot rust bij mij op schoot. Tot een paar maanden geleden noemde ze het "puffelen" en het was echt een steekje door mijn hart toen ze het juist uitsprak. Weer een tijdperk dat achter de rug is ;-)

De handleiding van de troetelberentrui was 1 van de eerste dingen die ik ooit gepind had, dus dat was lekker makkelijk voor mij. Nog makkelijker was dat ik de Yorick ook in huis had, in alle maten. Omdat hij heel breed was, mat ik eerst het patroon op dat ik al uitgeknipt had, de 98/104. Wat bleek ... voor de jongste moest ik het een stuk versmallen. Voor de andere 3 moest ik niets versmallen, het paste precies. Dus heb ik 1 patroon gebruikt, en voor de 3 oudsten enkel verlengd ipv versmald. Gemakkelijker kon bijna niet!

Voor de broeken tekende ik voor de 2 jongsten een pyamabroek over. En flockte er een hartje op. De 2 oudsten wilden geen broek, een jeansbroek was goed genoeg. Tot de oudste het hartje zag. En ze nu dus een jeansbroek heeft met een hartje op dat er niet afgaat. De witte fleece pluiste overal. Ook op de geflockte buiken, wat ik oploste door de pluisjes eraf te trekken met plakband.

Hetzelfde principe als vorig jaar: de truien zijn ook zo te dragen, en met die zalig zachte fleece in hun kappen, ben ik er zeker van dat ze dat ook effectief gaan doen!

En ik? Zoals elk jaar help ik mee pannenkoeken uitdelen op school en doe ik dat in stijl :-)