Carnaval 2016!

Vandaag vierden de kinderen op school carnaval. En dat wil zeggen: zelfgemaakte verkleedkleren!

Zoals eerder gezegd: voor 2 dan toch. Dat onze T. zich nooit echt graag verkleed heeft, dat wisten jullie waarschijnlijk al. Dit jaar koos hij dan ook gewoon voor zijn BMX-outfit. Nochtans is hij de enigste die zijn pak voor volgend jaar al heeft gekozen: opvallend veel jongens waren verkleed als soldaat en hij vond het heel leuk om met een geweer / pistool rond te lopen. Maar het allerleukste - volgens hem - is dat de jongens zo druk bezig waren met soldaatje te spelen, dat er eindelijk eens niet gevoetbald werd.

Ons L. zit volop in haar prinsessenfase. Als jongste van 3 zussen heeft ze al veel speelgoed en kleren, dus de meter was dolgelukkig dat ze met nieuwjaar een knalroos Prinsessiakleed op haar lijstje zag staan. En ook al is het dan geen zelfgemaakt verkleedpak, ik heb het ook niet zelf moeten kopen :-)

Dan schieten R. en F. over.

R. vroeg al na het zonnepak achter een pinguïn-onesie en week daar dit jaar geen duimbreed vanaf. Dus ging ik met zwarte en witte fleece aan de slag. De broek is de losse broek uit SVDHZ 2. En de trui is de hoodie van SVDHZ 1. Allebei maatje 140 ( waar is de tijd dat mijn allereerste kleedje - voor haar - een 104 was en nog goed te groot!). Ik maakte me op voorhand zorgen over het verschil in omtrek van de broek en de trui, maar dat waren zorgen voor niets. Meer zelfs, tot op de mm is het exact gelijk, wat het in elkaar zetten serieus vermakkelijkte! Ik knipte het voorpand helemaal uit in het zwart, tekende er dan de contouren op van het wit, knipte het uit en zette er 2 witte stukken in, tesamen met een witte rits. De kap was ook een eitje voor iemand die al ervaring heeft met rare kappen ;-)

Het is een loszittend pak, maar niet te los. Ze kan er goed in bewegen en het is lekker warm. Enigste nadeel - volgens de dochter - er zitten geen zakken in. Sja, dat ben ik dus vergeten.

Dat ineenzetten, dat ging supervlotjes. Maar zoals dat met veel dingen gaat: hoogmoed komt voor de val. Want na de vlotte pinguïn-onesie, begon ik aan het carnavalspak voor F. ...


En ons F., die kiest altijd voor originaliteit. Dit jaar wou ze eerst een vlinder zijn. Maar ze wou dat de vleugels vastgemaakt werden aan haar armen. Dat leek haar bij nader inzien toch niet zo handig, zo een hele dag rondlopen op school. Dus ging ze voor een cupcake. Originaliteit ten troef! Op Pinterest vond ik wel wat ideetjes ( ook voor het pinguïn pak trouwens). Daar gingen ze voor een lampekap als cupcakehouder, maar dat leek me toch verre van handig om een hele dag mee rond te lopen en te zitten ( vooral dat laatste). Ik besloot te gaan voor een rimpelrokje. Ik had nog blauwe tricot over die daar perfect voor was! Ik flockte er in het roze een cupcakeje op met de tekst Miss Cupcake. Ik ben wel vergeten er foto's van te trekken, dat is voor een andere keer.

Hoe vlot het pinguïnpak ging, hoe onhandig was ik met het rimpelrokje. Een voorteken zeker? Afbrekende draden, de slechte kanten op elkaar stikken, wel de tailleomtrek meten, maar pas na het omzomen en flocken doorhebben dat ik niet de beenlengte heb gemeten ( gelukkig maar een beetje te groot),  ... En dat was dan nog het makkelijkste deel! Voor het bovenste deel wou ik eerst witte fleece losjes over haar draperen en er bollen op naaien, maar het kwam maar niet mooi uit. Ik probeerde een witte poncho te naaien en had toen pas door dat het niet perse aan mijn naaikunsten lag dat het niet lukte ... mijn machine begon rare geluidjes te maken en een beetje 'opgesmoord' te rieken. Tijd dus voor eens nagekeken te worden!

Ondertussen keurde F. het cupcakepak af ( groot gelijk). Al was ze wel blij dat ze er een rokje bijhad. Ik liet het er niet bij zitten. Vorige week dinsdag deed ik mijn naaimachine binnen, en zaterdag hadden we al gepland om naar Kapellen te gaan, voor stofjes voor F. haar lentefeest dit jaar. Dus ging ik volledig voor een no-sew-tutu.

Er kwam maar een klein beetje overtuiging aan te pas om de broer zijn favoriete Cookiemonstert-shirt af te troggelen voor 1 dag. Ik ging met F. naar de Zeeman en kocht daar een donkerblauwe stretch broek die zalig zit - volgens haar - en een donkerblauw trainingsvestje waar hier nog om gaat gevochten worden, want zowel F. als T. vinden het een supervestje. Ze hebben ook beiden min of meer dezelfde maat, dus er zou geruild kunnen worden. In Kapellen kocht ik 2m tule ( maar kreeg iets meer omdat er in de eerste 30cmeen scheur zat). Ik nam een elastiek, even lang als haar taille. Mat deze keer wél de benodigde beenlengte en knipte stroken tule af die ongeveer 2cm langer waren. Knoopte ze allemaal rond de elastiek, en daar is hij dan: de Cookiemonstertutu!

1 reepje gebruikte ik om rond haar hoge, gecrepeerde dot te strikken. Toevallig past haar outfit nog eens geweldig goed bij haar bril. Na school zei ze verbaasd - en lichtjes beledigd - dat iedereen haar zo schattig vond. Ik vind ze er in ieder geval al geweldig mee staan!